Mijn kleindochter kon net een beetje aardig lopen en ze was met haar moeder bij mij thuis. Ik was in de keuken, mijn dochter was even boven en het was verdacht stil in de woonkamer. Ik ging even kijken en ze had iets gepakt waarvan ze wist dat ze het niet mocht hebben. Ik kwam de kamer in en ze schrok omdat ze wist dat ze iets stouts deed. In haar schrikreactie begon ze hard voor me weg te lopen, en daar schrok ik weer van, want de tafel heeft scherpe hoeken en zo goed kon ze nog niet lopen, dus ik was bang dat ze ertegenaan zou vallen. Ik riep haar bij me, maar ze rende voor me weg. Ik had niets kwaads in de zin, ik wilde haar alleen maar beschermen. Ik wist dat ze bij mij veilig zou zijn, maar ze had het niet in de gaten en koos juist het tegenovergestelde, mijn kleindochter had zich een gat in het hoofd kunnen vallen op die scherpe hoeken van de tafel.

Angst en schuld, mijn kleindochter maakte zich schuldig aan het overtreden van de  regels en schrok toen ik haar daarbij betrapte. In ons leven kunnen er ook zo vaak en zo veel, dingen zijn die ervoor zorgen dat we tegen Gods regels “zondigen” die dan vervolgens schuldgevoel en angst veroorzaken. Deze dingen zorgen ervoor dat we snel geneigd kunnen zijn om niet de veiligheid bij de Vader te zoeken, maar juist de tegenovergestelde richting kiezen. Ja, God ziet me aankomen, ik heb véél te veel verkeerd gedaan (schuld) en Hij zal me ervoor straffen (angst).

Ik vind het zo mooi dat Gods woord altijd overal een antwoord op heeft, want ook in dit geval staat er zo’n mooi verhaal in de bijbel waar we troost en moed uit kunnen putten. Dat is het verhaal van de verloren zoon. Deze zoon eiste zijn erfdeel op en vertrok, hij trok de wereld in alwaar hij in no time zijn geld kwijt was, en daarnee ook meteen zijn nieuwe vrienden. Hij raakte totaal aan de grond en wist niet meer waar hij het zoeken moest. Zo is hij uiteindelijk zelfs bij de varkens terechtgekomen omdat hij niet naar zijn vader terug durfde te gaan. Hij had zijn vader verdriet gedaan, hij had hem achtergelaten op zoek naar avontuur, hij schaamde zich om wat er van hem geworden was en had angst om zijn vader onder ogen te komen. Uiteindelijk wordt het zó erg met hem dat hij geen keus meer heeft, hij móét wel terug naar zijn vader.
Maar die vader stond niet klaar met een streng gezicht om hem te straffen, nee, die vader stond al op de uitkijk. Vanaf het moment dat hij weggegaan was, was de vader al aan het wachten tot de zoon terug zou komen. Hij was zó blij hem weer te zien dat hij hem in zijn armen sloot en meteen een groot feest aanrichte voor zijn zoon die bij hem teruggekomen was.

Nou zit er heel veel symboliek in dit verhaal, maar vandaag gaat het me eventjes alleen om het feit op zich, die vader die blij is dat zijn kind naar huis terug komt. Ik vind dat zo’n liefdevol en troostend verhaal. Hóé verkeerd de zoon ook gehandeld had, op het moment dat hij thuis aankomt is alles goed, beter dan hij het zelf ooit had kunnen denken of dromen. Wij kennen allemaal dat gezegde wel “angst is een slechte raadgever”. Een waar woord, door angst maken we verkeerde keuzes die ons pijn en verdriet kunnen opleveren.

Hoe verkeerd we soms ook kunnen handelen, of denken, we hoeven niet bang te zijn dat we niet welkom zijn bij onze Vader God, het tegenovergestelde is zelfs waar, Hij staat al klaar om ons met open armen te ontvangen, zielsgelukkig ons te zien komen. Waarmee ik niet wil zeggen dat het oké is om er maar op los te leven, maar dat spreekt voor zich natuurlijk. Het gaat erom dat wát we ook gedaan hebben, als we met een berouwvol hart komen, we toch altijd weer die vergeving bij Hem mogen ontvangen. Vader God, Hij wacht op ons, elke dag weer, ook vandaag………….

Mijn Vader staat op wacht
kijkend of Hij mij al ziet,
maar soms wacht Hij vergeefs
en dat doet Hem verdriet.
Wanneer ik hem ontmoet
heeft Hij nooit een verwijt,
alleen die ene vraag:
waar was je al die tijd?