Jacobus 4:4-5 : Overspeligen, weet gij niet, dat de vriendschap met de wereld vijandschap tegen God is? Wie dus een vriend van de wereld wil zijn, wordt metterdaad een vijand van God. Of meent gij, dat het schriftwoord zonder reden zegt: De geest, die Hij in ons deed wonen, begeert Hij met jaloersheid?

Als je op een gegeven moment ervoor kiest om je leven totaal over te geven aan God
en om met Hem verder te willen leven, dan ontstaat daar een relatie, en God wil
niets liever dan die relatie met jou uitbouwen tot iets prachtigs. Hij belooft jou eeuwige trouw, en Hij zal zich daar ook zéker aan houden………….maar wij mensen
worden vaak aan alle kanten verleid en hebben het vaak moeilijk om juiste keuzes te
maken en juiste beslissingen te nemen, en dan kán het best zo zijn dat we toch bezig zijn om in sommige opzichten een vriend van de wereld te willen zijn, en ik heb het daar weleens vaker over gehad, hoe dat heel sluipend met kleine dingen begint en dan steeds verder gaat, en in bovenstaand stukje staat ook heel duidelijk dat je dan metterdaad een vijand van God wordt. En dit is iets wat God zeer ernstig neemt en een stukje verderop in ditzelfde hoofdstuk van Jacobus daar staat in vers:
8b-10: Reinigt uw handen, zondaars, en zuivert uw harten, gij, die innerlijk verdeeld zijt. Beseft uw ellende, treurt en weent; uw gelach moet veranderen in treurigheid, en uw vreugde in neerslachtigheid. Vernedert u voor de Here, en Hij zal u verhogen.

Weet je, dit is een duidelijke vermaning, en ik moet zeggen, tegenwoordig wordt het
heel vaak nogal gemakkelijk voorgesteld, och, heb je gezondigd? nou, de Here Jezus heeft voor al onze zonden betaald en Hij zal onze zonden wel weer vergeven hoor, en soms wordt er zelfs gezegd, nou Hij hééft het al vergeven, Hij hééft allang voor ons betaald. Dus met andere woorden, je moet het niet zo ernstig nemen……..
Laat ik je vandaag zeggen dat we het wel dégelijk ernstig moeten nemen, natúúrlijk
heeft de Here Jezus voor onze zonden betaald, en dát geeft óns de mogelijkheid om
onze fouten, die we nou eenmaal maken, toch telkens weer bij Hem te mogen brengen, en dan mogen we van Hem ook telkens weer vergeving ontvangen, telkens
weer mogen we opnieuw beginnen. Maar als we écht van Hem houden, Hem écht liefhebben, dan zal het nóóit zo zijn dat we zeggen, och nou ja, jammer dan, nee, dan hebben we écht berouw van wat we verkeerd gedaan hebben en dan zal het zo zijn zoals het in dit tweede stukje staat, dat we onze ellende beséffen, dat we treuren en wenen omdat we Hem verdriet hebben gedaan, want als je van iemand houdt, dan doe je die persoon geen verdriet en áls je het al een keer ongewild zou doen, dan heb je daar heel veel spijt van. Écht berouw omdat je je allerliefste pijn gedaan hebt. En dát te beseffen, dat brengt verandering in je leven, in je denken, in je doen……….in je hart..

   Een kind van God zondigt niet licht
zo staat het ook geschreven,
en gáán er dan soms dingen fout
wil Hij ’t ons tóch weer vergeven.
Maar elke keer als ik besef
wat mijn Heiland voor mij deed,
is mijn dank zó onbeschrijflijk groot
en ‘k hoop dat ik dát nóóit vergeet!