Ik wilde het eens over recepten en receptenboeken hebben vandaag. Je hebt een kookboek waarin je recepten kunt vinden en waarin je kunt lezen wat je allemaal nodig hebt en hoe je het moet gebruiken. Er staat in hoe je de ingrediënten moet behandelen en er staat natuurlijk een mooie foto bij van hoe het eindresultaat eruit moet gaan zien… maarre, misschien ken je dit ook wel: je neemt een mooi recept, je koopt de ingrediënten, volgt de instructies van het kookboek op en dan toch ziet het eindresultaat er nou niet uit zoals het behoort te wezen. Vooral als het gaat om bakken. Vooral die bakrecepten komen echt heel nauw, en als je ook maar iets niet goed doet, dan mislukt het hele baksel. En als het dan een aantal keren mislukt, dan verlies je de moed om opnieuw te proberen. Zo heeft mijn dochter weleens geprobeerd om een mooie taart te maken, zo eentje die je dan in drie lagen snijdt en tussen elke laag wat lekkers aanbrengt. Ze had hem gezien in een kookboek, compleet met zo’n prachtige foto. Ze heeft alle ingrediënten gekocht, precies volgens de voorschriften gewerkt, maar tot drie maal toe mislukte de taart en was in de oven niet gerezen en plat gebleven, inplaats van mooi hoog en goudbruin.

Het doet mij denken aan de Bijbel, ook een boek dat volgeschreven is met wijze lessen en “recepten” die iets moois teweeg kunnen brengen. Maar als wij de dingen in praktijk proberen te brengen, dan wil het nog weleens een beetje mislukken. We lezen hoe je een goed christen kunt worden en als we dan onszelf bekijken, dan lijken we niet eens in de buurt te komen. We leren hoe we eropuit moeten gaan en anderen vertellen over de blijde boodschap en als we dan de praktijk van ons leven bekijken, dan zien we dat we nog heel erg tekortschieten daarin, en dan kan het soms best weleens zo zijn dat wij de moed verliezen en geen zin meer hebben om nóg weer te proberen, en om wéér opnieuw te beginnen met dezelfde procedures. Wat we nodig hebben, en waar het ons nog al eens aan ontbreekt is “volharding”. Volhouden en niet opgeven, maar oh, wat is dat moeilijk.

Toch roept de bijbel ons op om te volharden, een paar teksten wil ik hier opschrijven:

Jak.5:11 : Zie, wij prijzen hen zalig, die volhard hebben; gij hebt van de volharding van Job gehoord en gij hebt uit het einde, dat de Here deed volgen, gezien, dat de Here rijk is aan barmhartigheid en ontferming.

Luc.21:18 : hier gaat het over de laatste dingen, over het feit dat als je kiest voor de Here, dat mensen en zelfs familie je kunnen gaan haten en dan zegt de Here Jezus hier: Doch geen haar van uw hoofd zal teloor gaan; door uw volharding zult gij uw leven verkrijgen.

Hebr.10:36 : Want gij hebt volharding nodig, om, de wil van God doende, te verkrijgen hetgeen beloofd is.

Jac.1:3-4 : Want gij weet, dat de beproefdheid van uw geloof volharding uitwerkt. Maar die volharding moet volkomen doorwerken, zodat gij volkomen en onberispelijk zijt en in niets tekort schiet.

Juist onze fouten en ons falen, de verzoekingen en verleidingen, dit alles tesamen werkt volharding uit in ons leven en die volharding zal ertoe leiden dat we sterker worden, en ook meer en meer onberispelijk. En dan mogen we tóch die verwachting hebben dat we uiteindelijk zo mogen worden zoals de foto in het receptenboek, het ons voorspiegelt.

Zoals de taart had moeten worden, in eerste instantie is het deeg, en dat deeg moet in een vorm gegoten worden, omdat het anders alle kanten uit zou lopen. Maar de bedoeling is dan dat dat vormeloze deeg gaat rijzen en uiteindelijk vast wordt en in staat is om uit dat blik tevoorschijn te komen en genoeg vastheid heeft om te blijven staan. En wat dat deeg dán doet is, de taart zélf vorm geven. Want het wordt in schijven gesneden, er wordt van alles tussen en op gedaan, maar het hart van die mooie taart, is dat deeg dat zijn vorm en vastheid heeft gekregen.

Ik zie alleen het deeg nog maar
gegoten in een blik,
geen vastheid en geen vorm
nou lekker, en dát ben ik…..!?
Toch heb ik wel de hoop
dat als ‘k volhardend door zal gaan,
ik vorm en vastheid krijg
en zónder blik…..blijf staan!