Één van deze, of géén van deze?

Zo. het was weer een druk weekje de afgelopen week. Uiteraard een paar dagen gewerkt maar daarnaast ook 2 dagen doorgebracht in het oogziekenhuis in Rotterdam. De maandag voor allerlei onderzoeken en vragenlijsten, en de donderdag voor wederom allerlei onderzoeken en een gedeelte behandelingen. Lange dagen hoor, maandag duurde het al met al zo’n 4 uur en donderdag duurde het wel 6 uur, en dan te bedenken dat ik een jaar lang elke maand zo’n dag daar moet doorbrengen:-) De behandeling was ook niet echt fijn, dat viel me tegen. Gelukkig heb ik een lotgenoot ontmoet die aan hetzelfde programma meedoet en daar heb ik veel mee zitten praten tijdens de wachttijden en tijdens de lunch, dat was dan nog een beetje gezellig.
Ach, vooruit maar, we komen er wel weer doorheen.

Op het werk was het ook druk, er zijn zoveel mensen die in nood zijn en telkens opnieuw raakt me de ellende die mensen meemaken en ook raakt me de kracht en de invloed die verslaving kan  uitoefenen, dat het zelfs zover gaat dat men zijn eigen kinderen erom verloochent. Daar wordt je echt verdrietig van, dan zie je bijvoorbeeld zo’n klein lief pasgeboren kindje en ouders die liever voor drugs kiezen dan voor het kindje. In wat voor wereld leven we toch. En dan denk ik dat er voor ons, christenen, zo’n enorme taak is weggelegd, voor álle christenen, niet alleen diegenen die in de hulpverlening werken, maar gewoon voor allen, waar je ook bent. Of je een baan hebt of niet, of je nog studeert of huisvrouw bent, het maakt niet uit, God wil mensen gebruiken in Zijn dienst. Het bidden voor mensen is zo belangrijk, er staat in Jacobus dat het gebed van een rechtvaardige veel vermag doordat er kracht aan verleend wordt. Ook het omzien naar een ander kan zoveel betekenen. Ik kom heel dikwijls mensen tegen die totaal vereenzaamd zijn, niemand die zich echt om hen bekommert en niemand die ze eens bemoedigt of een beetje steun geeft. Ik heb momenteel een cliënte die ook erg eenzaam is. Ze is blij met de gesprekken die we samen hebben maar daarnaast mist ze het contact met anderen. Geen vriendin die eens een bakje koffie komt doen, niks. Voor zo iemand is het ontzettend moeilijk om stand te houden tegen de verleidingen. In een verdrietige bui is het ozo gemakkelijk om in het oude verslavingsgedrag terug te vallen. Op zo’n moment is het belangrijk dat er mensen van rondom inspringen. Op zo’n moment wordt u/jij door de Here vragend aangekeken, “zou jij dat voor Mij willen doen?”  Het staat er immers zo duidelijk?

Matth 25:31-46
31 Wanneer dan de Zoon des mensen komt in zijn heerlijkheid en al de engelen met Hem, dan zal Hij plaats nemen op de troon zijner heerlijkheid. 32 En al de volken zullen vóór Hem verzameld worden, en Hij zal ze van elkander scheiden, zoals de herder de schapen scheidt van de bokken, 33 en Hij zal de schapen zetten aan zijn rechterhand en de bokken aan zijn linkerhand. 34 Dan zal de Koning tot hen, die aan zijn rechterhand zijn, zeggen: Komt, gij gezegenden mijns Vaders, beërft het Koninkrijk, dat u bereid is van de grondlegging der wereld af. 35 Want Ik heb honger geleden en gij hebt Mij te eten gegeven. Ik heb dorst geleden en gij hebt Mij te drinken gegeven, Ik ben een vreemdeling geweest en gij hebt Mij gehuisvest, 36 naakt en gij hebt Mij gekleed, ziek en gij hebt Mij bezocht; Ik ben in de gevangenis geweest en gij zijt tot Mij gekomen. 37 Dan zullen de rechtvaardigen Hem antwoorden, zeggende: Here, wanneer hebben wij U hongerig gezien en hebben wij U gevoed, of dorstig en hebben wij U te drinken gegeven? 38 Wanneer hebben wij U als vreemdeling gezien en hebben U gehuisvest, of naakt, en hebben U gekleed? 39 Wanneer hebben wij U ziek of in de gevangenis gezien en zijn tot U gekomen? 40 En de Koning zal hun antwoorden en zeggen: Voorwaar, Ik zeg u, in zoverre gij dit aan één van deze mijn minste broeders hebt gedaan, hebt gij het Mij gedaan. 41 Dan zal Hij ook tot hen, die aan zijn linkerhand zijn, zeggen: Gaat weg van Mij, gij vervloekten, naar het eeuwige vuur, dat voor de duivel en zijn engelen bereid is. 42 Want Ik heb honger geleden en gij hebt Mij niet te eten gegeven, Ik heb dorst geleden en gij hebt Mij niet te drinken gegeven; 43 Ik ben een vreemdeling geweest en gij hebt Mij niet gehuisvest, naakt en gij hebt Mij niet gekleed, ziek en in de gevangenis en gij hebt Mij niet bezocht. 44 Dan zullen ook zij Hem antwoorden en zeggen: Here, wanneer hebben wij U hongerig gezien, of dorstig, of als vreemdeling, of naakt of ziek, of in de gevangenis, en hebben wij U niet gediend? 45 Dan zal Hij hun antwoorden en zeggen: Voorwaar, Ik zeg u, in zoverre gij dit aan één van deze minsten niet gedaan hebt, hebt gij het ook aan Mij niet gedaan. 46 En dezen zullen heengaan naar de eeuwige straf, maar de rechtvaardigen naar het eeuwige leven.  

Laten we niet voorbijgaan aan mensen, laten we geen beschuldigende vinger uitsteken of veroordeling in ons hart binnenlaten, want wanneer je deze tekst naar vandaag vertaalt dan spreekt de Here Jezus over daklozen en criminelen, over allochtonen, asielzoekers, en mensen die bij de ingang van de winkels hun straatkrantje verkopen. Laten we onszelf niet voor de gek houden en onze ogen bewust sluiten voor de ellende om ons heen want er komt een moment dat we rekenschap moeten afleggen over wat we gedaan hebben.