De eerste!
Dit is hem dan:-)
Mijn eerste blogje op mijn nieuwe computer. Jawel, ik heb een nieuwe computer. De oude computer was zo’n 15 jaar oud en kreeg steeds meer kuren. Zo gebeurde het bijvoorbeeld dat als ik bezig was met een blogje te maken mijn tekst opeens verdwenen was. Hij was niet echt weg maar hij was onzichtbaar geworden. De ene keer was het de schuingedrukte tekst en de andere keer de gewone tekst, en soms was alle tekst weg en stonden er alleen twee plaatjes. Ik heb de dingen ook vaak gewoon op gevoel gedaan en dan op mijn ipad gecontroleerd of het goed was. Hahaha spannend was het wel hoor, maar soms ook heel irritant. De laatste tijd had hij er nog een euvel bij, dan sloot hij voortdurend af en dan was ik al mijn tekst wél kwijt. Hierdoor werkte ik de laatste tijd op een andere manier, elke twee regels sloeg ik op zodat ik maar niets kwijt raakte als hij weer op zwart ging.
En toen? Ja daar waren woensdag twee van mijn kinderen die alvast voor mijn verjaardag (die eigenlijk pas 1 juli is) langskwamen met een cadeau. Ik kreeg een grote doos in mijn handen en maakte het open en wie schetst mijn verbazing en blijdschap dat er een complete alles in één computer in zat. Een prachtig groot scherm waar alles in zit zodat er niet zo’n kast bij zit, een heerlijk toetsenbord en een muis waar ik ook blij mee ben want mijn oude kon niet meer scrollen. Al met al een geweldig cadeau!! Echt zo lief! Dús vandaag mijn eerste blogje op mijn nieuwe toetsenbordje getypt en op mijn nieuwe scherm weergegeven.:-) Wat een rijkdom en zegen en wat werkt dit geweldig!
Nou, ik kan nog wel een uurtje doorgaan met de lof op mijn nieuwe computer te zingen maar dat zal ik jullie niet aandoen hoor, ik wil liever de lof over onze hemelse Vader zingen. Hij is zo liefdevol en het zo waard om de lof en de eer van ons hart te brengen en hoe kan ik dat beter doen dan op mijn eigen manier, dus met een gedicht, een gedicht over dankbaarheid. Dankbaarheid voor alle zegeningen die ik elke dag opnieuw van Hem mag ontvangen, kleine en grote zegeningen, eigenlijk teveel om op te noemen. Vader God is een God van trouw, Hij toont Zijn liefde aan ons elke dag opnieuw en vandaag wil ik mijn liefde voor Hem op deze manier enigszins tot uitdrukking brengen.
Dankbaar
Wat heb ik veel om dankbaar voor te zijn,
wat geeft U mij veel zegeningen.
Als ik bedenk hoe rijk ik met U ben
dan kan mijn hart, van dank alleen maar zingen.
Vroeg in de morgen, als ik wakker word,
bent U al hier en mag ik U ontmoeten,
oh hoe heerlijk, om dan telkens weer opnieuw
als eerste U, mijn Vader, te begroeten.
Ik proef U in de sfeer rondom mij heen,
ik hoor U als de vogels al blij zingen,
ik voel U als Uw warmte mij omringt,
ik ervaar U steeds weer, in zovele dingen.
Ik vind het heerlijk om met U te mogen praten,
om zo mijn hart te delen doet mij goed,
en als ik merk hoe U mij kunt begrijpen
dan geeft mij dat weer nieuwe kracht en moed.
U gaf mij mensen om me heen die van mij houden,
en die mij helpen als ‘t soms eventjes niet wil,
het is hun hart dat zij dan laten spreken,
met daden van liefde, belangeloos en stil.
U gaf mij kinderen, geweldig mooi en kostbaar,
zij brengen glans en vreugde in mijn bestaan,
maar ‘t allermooiste van mijn kinderen vind ik,
dat zij de weg met U, ook zélf graag willen gaan.
‘k Ben zelfs al oma, van een rijtje lieve schatten,
zulke jonge onbevangen mensenkind’ren,
die voor ons allen pareltjes mogen zijn
en in wiens blik ik, Heer, Uw grootheid steeds mag vinden.
Ja, deze morgen mag ik het weer beseffen,
en mijn gebed is woordeloos en klein,
één regel die uit ‘t diepste van mijn hart komt:
Vader, wat heb ik veel om dankbaar voor te zijn!
