Zondagmorgen was ik weer vroeg in de samenkomst vanwege de bidstond waar ik dan altijd ook bij ben. We waren net klaar met bidden toen ik in de gang een man tegen zijn kind hoorde zeggen: “Pak je rugzakje maar en geef het maar aan papa”. Het waren woorden die me op dat moment raakten. Hebben we niet allemaal ons rugzakje dat we met ons meedragen? Ik denk dat ieder mens dingen heeft meegemaakt die impact hebben (gehad) in zijn of haar leven en maar al te dikwijls blijven we er nog zelf mee rondlopen. Die paar simpele woorden van een vader tegen zijn kind kwamen op dat moment echt bij mij binnen en ik dacht aan onze hemelse Papa die precies hetzelfde tegen ons zegt. Wij mogen onze zorgen en ons verdriet bij Hem brengen, ons rugzakje oppakken en het aan Hem geven.

I Petrus 5:7 zegt bijv. Werpt al uw bekommernis op Hem want Hij zorgt voor u.

En Filippenzen 4:4-7: Verblijdt u in de Here te allen tijde! Wederom zal ik zeggen: Verblijdt u! Uw vriendelijkheid zij alle mensen bekend. De Here is nabij. Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God. En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus.

Ik wil dit voor vandaag als een bemoediging meegeven. We hebben zo’n liefdevolle Papa die de last van ons over wil nemen, het enige dat wij zelf moeten doen is het aan Hem overhandigen. Hij zegt het tegen mij en tegen jou: “Pak je rugzakje maar en geef het maar aan Papa!”