Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde en tot in eeuwigheid. Hebr.13:8.

Als ik denk aan de dagen van vroeger,
aan de zorgeloosheid van weleer,
dan lijken die dagen soms mooier
de blijdschap en liefde heel teer.

Het geluid en de geur van de herinnering
is nog aanwezig, heel diep in mijn ziel,
en soms kom ik dat opnieuw tegen
heel vluchtig, heel wazig, heel subtiel.

Vóór ik het goed besef is het verdwenen
wat blijft is een weemoed, een pijn,
omdat de dagen van nu zoveel harder,
zoveel zwarter en moeilijker zijn.

Als ik denk aan de dagen van vroeger,
herleeft in mijn hart heel die sfeer
van blijdschap, van vrienden voor ’t leven,
van zingen tot eer van de Heer.

Maar ik leef niet meer toen, niet meer vroeger,
vandaag is de dag die God geeft,
en hóé goed ook mijn vroeger geweest is,
’t is voorbij, ja, voorgoed “uit”-geleefd.

Toch is die Éne nog steeds Dezelfde,
en dát is mijn Heiland, mijn Heer,
geen greintje aan Hem is veranderd,
Hij blijft die Hij was, altijd weer.