Goed nieuws.

Als de school uit is loopt Emma zo snel ze kan naar huis. De andere meisjes kijken nog rond op het schoolplein of ze haar zien maar ze is al weg. Gedrieën lopen ze richting de sporthal waar ze de moeder van Gaya zoeken. Ze krijgen te horen dat ze er niet is, ze is in het ziekenhuis bij Gaya maar als het goed is mag Gaya al snel het ziekenhuis verlaten. De meisjes zijn blij met de goede berichten en lopen door naar huis.

Thuisgekomen vertelt Simone haar moeder meteen het goede nieuws, mama is blij en stelt haar voor om zodra Gaya weer thuis is haar een bezoekje te brengen en dan iets lekkers voor haar mee te nemen. Simone vindt dat een goed plan en gaat zingend naar haar kamertje. Even later komt ze weer naar beneden, “mama, ik ga even naar het dorp om alvast iets lekkers voor Gaya uit te zoeken, vind je dat goed?” Papa heeft inmiddels de fiets van Simone weer voorzien van nieuwe bouten zodat ze er weer veilig op kan fietsen en mama knikt toestemmend, “ja hoor, dat is prima” zegt ze en ze kijkt Simone glimlachend na, wat een lieve meid is het toch.

De andere dag mag Gaya al naar huis, er is iemand gekomen met een auto om, samen met haar moeder, haar op te halen en zittend op de achterbank wordt ze voorzichtig naar de sporthal gereden. De chauffeur probeert alle kuilen en oneffenheden te ontwijken want de gekneusde ribben doen natuurlijk nog wel erg zeer. Als ze bij de sporthal aankomen komt de beheerder naar buiten en maakt de moeder van Gaya duidelijk dat hij voor haar en haar dochters een apart kamertje heeft vrijgemaakt zodat Gaya daar in alle rust kan herstellen. De moeder van Gaya is zó dankbaar, ze heeft tranen in de ogen om zoveel lieve zorg. In het kamertje staat een opgemaakt bed klaar voor Gaya maar er staan ook bloemen en allerlei lekkernijen. De vrouwen uit de buurt, de moeders van de kinderen uit Simone’s klas, hebben gehoord wat de meester op school had verteld en ook zij zijn erdoor gaan nadenken. Nu hebben ze samen bedacht wat zij zouden kunnen doen om hun steentje bij te dragen en zo waren ze aan het bakken gegaan. Niet alleen Gaya en haar moeder en zusje hebben lekkere dingen gekregen, er is voor de hele groep in de sporthal gebakken en met een blij gezicht hebben de moeders alles daar afgeleverd. Wow, de vluchtelingen zijn verrast en met smaak genieten ze van de heerlijke cake’s, broodjes en appeltaart. Ook de moeder van Emma heeft er enthousiast aan meegeholpen, “wát een goed idee” had ze gezegd toen ze het hoorde. Emma had haar wel verteld over het verhaal van de meester maar ze had haar moeder niet verteld over haar eigen lelijke daden. Niemand heeft ze er nog van verteld maar diep vanbinnen brandt het. Ze voelt zich zó schuldig maar ze durft het niet te zeggen, en ondertussen wordt ze er steeds ellendiger van.

Wordt vervolgd…