Chiel en Shadow.

Als Chiel de andere morgen beneden komt hoort hij een zacht gekef, “ah, die stomme hond” denkt Chiel, en als het diertje blij op hem afkomt schuift hij het met zijn voet weg. Hij heeft geen zin in dat beest. Toch kan hij het niet laten om telkens even naar Shadow te kijken, en Shadow is meteen dol op de kleine jongen en zoekt steeds weer zijn gezelschap, het diertje volgt hem overal waar hij gaat. Eigenlijk vindt Chiel het diertje toch wel grappig maar de teleurstelling overheerst en zorgt ervoor dat hij niet blij kan zijn met het aanhankelijke kleine hondje en na het ontbijt gaat hij na een korte groet snel de deur uit naar school.

Tussen de middag is het alweer druk in de groentewinkel maar Chiel weet dat mama in ieder geval altijd even tijd vrijmaakt om samen met hem te lunchen. Ze heeft de tafel al gedekt en hongerig schuift Chieltje aan. Als mama heeft gebeden en ze beiden aan een boterham beginnen zegt mama dat Chiel straks eventjes Shadow moet gaan uitlaten. “Ik? Dat stomme beest uitlaten? Ik wil dat niet hoor, lelijke rooie tomaat…” Mama kijkt naar Chiel en ze ziet dat hij boos is maar zij is ook boos. “Chiel, nou doe jij precies hetzelfde tegen Shadow als de kinderen op school tegen jou! Je vindt het vreselijk als ze je uitschelden maar zelf scheldt je net zo hard op dat kleine lieve hondje dat alleen maar vriendelijk is en totaal niets verkeerd doet”. Chiel kijkt verschrikt naar mama als hij de boze toon hoort in mama’s stem, oei hij krijgt er een kleur van. Als mama is uitgepraat zit Chiel kleintjes op zijn bord te staren, ja, mama heeft eigenlijk wel gelijk, hij doet precies hetzelfde, en hij begrijpt ineens hoe verkeerd dat is. “Sorry mama, het hondje heeft ook niets verkeerd gedaan en het is niet zijn schuld dat hij nou hier bij ons is”. “Zo is het Chiel, laten we maar lief zijn voor Shadow want honden voelen het heel goed aan als je niet van ze houdt”. “Echt waar mama?” vraagt Chiel. Zijn moeder knikt en dat vindt Chiel toch wel iets om over na te denken en zonder verder gemopper gaat hij na het eten braaf met Shadow wandelen. De kleine Shadow huppelt vrolijk naast hem mee en zo lopen ze daar samen, een roodharig jongetje en zijn roodharige hondje…

Wordt vervolgd…