Kerstfeest op school.

En dan is het zover, vanavond wordt het kerstfeest van school gevierd. Dat feest wordt in de kerk gevierd met alle kinderen van de hele school en zij mogen ook allemaal nog hun ouders en grootouders meebrengen. Alle klassen hebben al maanden geoefend op liedjes, gedichtjes en er zijn een aantal kinderen die om en om het Kerstevangelie mogen voorlezen. Alle kinderen zijn er een beetje uitgelaten van, vanavond feest in de kerk en dan morgen Kerstvakantie jippie. Ze hebben vandaag alleen ’s morgens school en als om 12 uur de deuren van de school opengaan vliegen de kinderen in een wilde vaart naar huis.

Marieke komt binnenstormen, Elleke schrikt er zowaar van, “tjonge Marieke, wát een wildebras ben je toch” zegt ze, maar tegelijkertijd voelt ze zich dankbaar dát haar wildebras nog zo lekker binnen kan komen rennen. Elleke en Marieke lunchen gezellig samen, papa is op zijn werk en de oudere zussen zitten nog op school. “Hè gezellig zo mam” zegt Marieke, mama knikt, zij vindt het ook gezellig. Ze praten zo wat over de Kerstdienst vanavond en Marieke oefent nog maar eens haar deel van het gedicht. Ze heeft er zin in.

Er wordt vandaag vroeg gegeten in huize Burggraaf. Anne en Joëlle waren om 3 uur thuis en papa had een vroegertje, die was een uur eerder dan anders thuis. Als ze met z’n allen rond de tafel zitten vraagt papa aan de meisjes en aan mama of er dingen zijn waar ze nou eens écht de Here God voor willen bedanken. Nou die zijn er zeker. Joëlle wil Hem graag bedanken voor het feit dat het zo goed met haar gaat, dat ze blij kan zijn, dat ze rustig is vanbinnen en dat ze fijne vriendinnen heeft. Anne is eigenlijk een heel rustig meisje en zij wil de Here God graag bedanken dat ze zo’n fijn gezin mogen zijn met elkaar. Marieke wil de Here God bedanken dat Hij Anco weer bij zijn moeder teruggebracht heeft en als Elleke aan de beurt is zegt ze “Ja Marco, ik heb zeker wel iets om voor te danken, of nee, eigenlijk heb ik heel veel om voor te danken. Maar deze avond wil ik heel speciaal danken voor het feit dat Marieke, Janneke en Bart niets is overkomen. Ze hebben in gevaar verkeerd en het niet echt beseft maar als ik erover nadenk wat er had kúnnen gebeuren dan ben ik de Here God zó enorm dankbaar dat Hij ze bewaard heeft en dat we straks met z’n allen naar de Kerstviering op school kunnen gaan!” Marco kan zich daar helemaal bij aansluiten en met elkaar vouwen ze de handen en spreken ieder hun dank uit naar de Here God.

Anco’s wens.

Langzaam maar zeker vult de grote hoge kerk zich met kinderen, ouders, opa’s en oma’s. Iedereen is blij, het is feest vanavond, en niet zomaar feest maar dubbel feest omdat Anco terug is bij zijn moeder. Als hij samen met zijn moeder de hal binnenkomt klinkt er een luid gejuich op, hij wordt er verlegen van en schuift maar gauw een rijtje stoelen in en gaat zitten. Als iedereen binnen is wordt het licht wat gedempt en gaat de avond van start. Elke klas heeft iets voorbereid en alle ouders en grootouders zijn trots en dankbaar. Als de kinderen allemaal aan de beurt geweest zijn komt de directeur van de school het podium op en begint het Kerstverhaal te vertellen. Hij vertelt hoe de Here Jezus als een klein kindje naar deze aarde is gekomen en ook waaróm Hij dat deed. “Hij deed dat om later, als Hij opgegroeid was, te sterven aan een kruis, zo betaalde Hij de prijs voor de zonde van de mensen. De mensen die gezondigd hadden verdienden eigenlijk de dood, en zelf konden zij er niet voor zorgen om in de hemel te mogen komen, maar de Here Jezus kon dat wel en Hij deed dat ook, Hij stierf voor alle mensen die zonde gedaan hadden. En niet alleen voor de mensen die toen leefden maar ook voor ons, want ook wij doen elke dag nog dingen verkeerd maar ook voor die dingen heeft de Here Jezus de prijs betaald met Zijn eigen leven.  Hij wordt niet boos als we nog weleens fouten maken, zondigen, nee Hij houdt juist zo verschrikkelijk veel van ons en telkens weer wil Hij ons dat opnieuw vergeven” zegt de directeur.

Anco luistert stil en aandachtig. Oh, hij kent natuurlijk het Kerstevangelie wel maar nog nooit eerder heeft hij er naar geluisterd zoals hij dat vanavond doet. Er gaan allerlei gedachten door zijn hoofd en stilletjes aan groeit daar een plan.

Als de avond ten einde is en alle kinderen en volwassenen nog samen de Here Jezus gedankt hebben voor wat Hij gedaan heeft mogen ze allemaal nog een lekker kopje warme chocolademelk halen en bij de uitgang krijgt ieder kind een mooi boekje met het Kerstverhaal erin en een zakje vol lekkers. Anco neemt het in ontvangst en als ze buiten staan fluistert hij zijn moeder iets in het oor. Zijn moeder kijkt eerst verbaasd maar daarna vol bewondering naar haar jongen. Ze is beschaamd, zij was niet op het idee gekomen en ze is trots op haar zoon. Hand in hand gaan ze op pad naar…

Wordt vervolgd…