De drie musketiers (12)
Het spel is uit…?
De commissaris en de agenten sluipen geluidloos richting het luik in de grond. Als ze er zijn gaan ze in een kring rond het luik staan, de wapens op de grond gericht. De commissaris kijkt ze aan en dán rukt hij aan de handel zodat het luik met een klap openvalt. Ze kijken naar beneden en zien…de twee rechercheurs en Anco die recht in de loop van hun wapens staren. Waar is Ferdinand?
Ferdinand is zeer geslepen en hoewel iedereen bijna geruisloos zijn werk heeft gedaan heeft Ferdinand tóch op de ene of andere manier argwaan gekregen en als bescherming voor zichzelf de drie anderen dicht bij het luik gelegd. Ze zijn allen nog gebonden en kunnen geen geluid of beweging maken. Als de agenten de gevangenen zien klimmen ze naar beneden om ze los te gaan maken en eenmaal beneden komen ze erachter dat Ferdinand verdwenen is… Hoe is dat mogelijk?
Ferdinand is geen domme jongen, toen hij het hol onder de grond maakte heeft hij er tevens voor gezorgd dat er nóg een weg naar buiten was, niemand weet hiervan en zelf heeft hij hem tot nu toe ook nog nooit gebruikt maar nu wordt de situatie toch wel heel erg benauwd en terwijl de gevangenen in spanning omhoog kijken naar wat er gaat gebeuren neemt Ferdinand snel de benen. Hij kruipt op zijn buik door een hele lage tunnel, deze tunnel is zo’n 5 meter lang en komt uit net achter een andere boom, Ferdinand heeft de toegang precies in een bos struiken gemaakt zodat helemaal niemand op het idee zou komen om hier te gaan zoeken. Als hij de uitgang heeft bereikt wurmt hij zich naar buiten en wrijft zich vergenoegd in de handen, hahaha, heeft hij dat stelletje toch mooi bij de neus genomen. Nou ja, dat kind is hij kwijt natuurlijk maar hij wacht wel een nieuwe kans af.
Dicht bij de plek waar Ferdinand naar buiten komt ligt Bart in spanning af te wachten op de dingen die bij het luik gebeuren maar ineens hoort hij een zacht geritsel dat beslist van heel dichtbij komt. Als hij rondkijkt ziet hij hoe Ferdinand héél behoedzaam tussen de struiken vandaan komt. In een seconde weet Bart wat hem te doen staat, hij houdt zich keurig schuil, wacht dan tot Ferdinand vlakbij is en op het moment dat Ferdinand hem passeert steekt hij snel zijn been uit en geeft daarbij een enorme schreeuw om hulp. De commissaris, die niet meegegaan is het hol in, hoort de schreeuw en ziet wat er gebeurt. Hij geeft de agenten een bevel en rent naar Bart toe. De agenten klimmen snel uit het hol en volgen hem. Als de commissaris bij Bart komt ligt Ferdinand nog geschrokken en versuft op de grond en wordt meteen gearresteerd. Twee agenten grijpen hem stevig vast en sleuren hem tussen zich in mee het bos uit en richting het politiebureau. De andere agent gaat, samen met Bart en de commissaris, terug naar het hol om de rechercheurs en Anco te bevrijden. Wat zijn ze ontzettend blij dat ze vrij zijn. Anco valt Bart om zijn hals en huilt van opluchting. “Ik ben zo bang geweest” huilt hij. Bart wordt er wat verlegen van en slaat Anco eens bemoedigend op de schouder maar van binnen is hij natuurlijk superblij.
Als ze met elkaar terug naar het dorp gaan is daar al een enorme opwinding. Iedereen schijnt al te weten dat de ontvoerder van Anco gepakt is en met gejuich worden de mannen binnengehaald. Bart blijft maar een beetje op de achtergrond. Hij ziet hoe de moeder van Anco op haar jongen af komt vliegen en hij is zo blij dat het allemaal zo goed is afgelopen. Ook zijn eigen ouders staan tussen de menigte en zijn moeder rent op hem af, “jongen, ik heb zo in angst gezeten, je zou alleen een boodschapje doen en je kwam maar niet terug en toen papa ging zoeken zag hij alleen je fiets”. Bart schaamt zich, hij heeft er helemaal niet aan gedacht dat zijn ouders ongerust konden worden. “Sorry mama” zegt hij schuldbewust, maar zijn moeder is helemaal niet boos, ze is alleen maar blij dat hem niets is overkomen en overgelukkig sluit ze hem in haar armen en zoent hem op beide wangen. Bart kijkt eens om zich heen, heeft niemand het gezien? Pfff gelukkig, volgens hem niet, maar hij is toch wel heel dankbaar voor ouders die zoveel van hem houden.
In de politiecel zit Ferdinand, hij zit er een beetje brutaal bij, hem krijgen ze toch niet klein…
Wordt vervolgd…