Vaderarmen
Ik zie Zijn armen, wijd geopend,
ik zie Zijn liefdevolle blik,
ik zie een hart, vol van verlangen
en de bezitster van dat hart……….ben ik.
Ik voel de gloed vanuit die ogen branden
het dringt diep door, tot in mijn ziel,
ik ken ’t gevoel van die twee armen
zij droegen mij, steeds als ik viel.
Zij hielpen mij rechtop te komen
zij steunden mij bij elke stap,
zij helpen mij omhoog te klimmen,
steeds iets verder op die trap.
Er zijn twee armen, stijf gesloten,
gevouwen om mijn leven heen,
zij bieden mij zoveel bescherming,
zij laten mij nimmer alleen.
Die armen zijn mij o zo dierbaar
zij voelen zo vertrouwd en goed,
ik houd mij vast aan deze armen
want deze armen geven moed.
Het zijn de armen van mijn Vader,
Hij houdt mij vast, laat mij niet gaan,
ik hou van deze sterke armen
ik voel ze bij het slapengaan.
Die armen zijn er ook nog ’s morgens
bij het, soms moeizaam, stil ontwaken,
en ik weet dat ‘k veilig in die armen,
ook deze dag weer vol mag maken.