Willekeurige bemoediging
  • Lookalikes
    Gisteravond ging ik even mijn plantjes water geven en één daarvan is een roze/rood potje met wat plantjes waarvan er …
Recente reacties
Archief
CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Zwieberen en een zotte omhelzing :-)

Ik zit hier een beetje in mezelf te lachen om een zotte herinnering aan iets dat een paar jaar geleden gebeurde. Ik ging op een morgen op de fiets naar de stad en moest door een woonwijk rijden. Ik had de fiets nog niet zo lang en ik reed op een gegeven moment in een straat waar drie lange palen waren gezet om zo de automobilisten te weren. Als fietser kon je er “gemakkelijk” tussendoor… tenminste, elke ándere fietser dan. Ik reed op de paaltjes af en meteen overviel me de angst dat ik er niet tussendoor zou kunnen sturen. Ik was gefixeerd op die palen, begon te zwieberen, dacht nog: zal ik afstappen of doorrijden? maar toen was het al te laat, ik reed recht op zo’n paal af, sprong van mijn fiets, maar aangezien het er eentje is met trapondersteuning en ik de trapper nog een ietsje door trapte, ging dat ding er nog even met extra kracht vandoor terwijl ik eraf probeerde te komen. Enfin, het eindresultaat was dat ik met aanzienlijke snelheid op de paal afstoof, van de fiets sprong en eindigde met beide armen om de paal gekneld in een innige omarming, terwijl de fiets omviel. Ik had me best pijn gedaan maar ik schaamde me echt heel erg want precies tegenover die paaltjes was een rij huizen waar mensen voor het raam stonden en mij daar in zotte omhelzing om de paal zagen hangen. Met het schaamrood op de kaken, de pijn met een achteloze houding en mijn stoerste grijns verbergend, ben ik zo snel als ik kon ervandoor gegaan. Haha, voor die mensen een amusant begin van de dag. Ik zag er zelf ook wel de humor van in hoor, maar ik dénk toch dat ik daaraan een stukje “obstakelangst” heb overgehouden als ik op de fiets zit 🙂

Toch kan ik er nu wel beter mee uit de voeten want ik heb inmiddels geleerd dat ik niet naar de obstakels moet kijken maar juist er voorbij. Gewoon in de verte langs het pad kijken en dan kom je veel gemakkelijker langs allerlei obstakels die er soms zijn.

In Hebr.12 gaat het over het lopen van de wedloop en dan staat er in vers 2: Laat ons oog daarbij alleen gericht zijn op Jezus, de Leidsman en voleinder des geloofs, die, om de vreugde, welke vóór Hem lag, het kruis op Zich genomen heeft, de schande niet achtende, en gezeten is ter rechterzijde van de troon Gods. De Here Jezus had heel wat obstakels te overwinnen en de ellende waar Hij doorheen moest is voor ons niet eens te bevatten. Maar Hij had het einddoel voor ogen en vóélde als het ware al de vreugde die de overwinning Hem, Zijn Vader God én ons mensen, zou brengen en dáárom is Hij de weg tot het einde toe gegaan zónder zich door zo’n obstakel omver te laten halen.

Dit alles kwam mij weer te binnen en ik bedacht me dat wij, in onze dagelijkse levens, óók zo vaak obstakels hebben die zich voor onze neus opwerpen. Dingen waar we angst voor kunnen hebben, dingen die ons benauwd maken en wanneer we maar lang genoeg naar zo’n obstakel kijken gaan we hoe langer hoe meer “zwieberen” en kan het gebeuren dat we er niet langs komen zonder te vallen en ons te bezeren. Er staat dat ons oog alleen gericht dient te zijn op Jezus en niets anders dan Jezus, Hij is onze Leidsman, Degene die ons in alle dingen de weg wil wijzen. Hij is ons grote voorbeeld! Inplaats van met een vaart op de obstakels, de problemen af te gaan, mogen we zien op Hem, Hij is ons in alle dingen voorgegaan, er staat zóveel over Hem geschreven in de Bijbel, er is zóveel dat we kunnen leren van Hem, dat vind ik prachtig om te lezen en altijd weer enorm bemoedigend.

En ons einddoel? Dat is ons hemelse huis waar Vader op ons wacht! Dáár zijn we uiteindelijk naar onderweg.

Ik wil afsluiten met het eerste coupletje van lied 234 uit Glorieklokken:

Als Jezus met mij wandelt, is ied’re voetstap licht,
Mijn oog mag dan aanschouwen, Zijn vriend’lijk aangezicht!
Hij is mij steeds nabij, op bergtop, in vallei,
Als Jezus met mij gaat, dan vrees ik geen kwaad.


+ 9 = 15