Mijn kleindochter Sanne van 6 is een heeerlijk droppie. Een meisje dat soms heel ver weg in dromenland lijkt en andere keren heel bijdehand uit de hoek kan komen. Nu was haar andere oma er vorige week en die oma had een logé. Sanne vroeg aan oma waarom die andere mevrouw bij haar was en oma antwoordde ergens in de trant van dat die mevrouw dat op dit moment het prettigst vond. Waarop Sanne zei: Ja, ik zou momenteel ََk wel graag bij oma willen zijn, maar ja, ik ben een kind en geen volwassene dus ik kan daar zelf niet voor kiezen. De woorden die zo’n kind gebruikt daar sta je soms versteld van, maar ze weet drommels goed wat ze zegt en bedoelt, dus is het gewoon heel bijdehand.

De moeder van Sanne, mijn oudste dochter Gabriëlle, was 4 jaar oud toen ze op een middag bij me kwam staan en me vroeg hoe je een schaapje van de Here Jezus kon worden, want zij wilde heel graag zo’n schaapje zijn. Ik heb haar op schoot genomen en er met haar over gepraat en daar heeft zij haar hartje aan de Here gegeven en Hem verteld dat ze zo graag Zijn shcaapje wilde zijn. Dit is inmiddels 25 jaar geleden en ze is nog steeds Zijn schaapje en mag nu op haar beurt haar (3 inmiddels) kinderen van de Here Jezus vertellen.

Elise, het jongere zusje van Sanne is net 4 jaar geworden in December, en pasgeleden zei iemand tegen haar dat ze toch zeker wel heel erg veel van haar kleine zusje hield, waarop Elise zei, jawel hoor, maar ََk van de Here Jezus en de Here God. Deze zelfde Elise, toen nog slechts 3 jaar oud, zag haar papa met hoofdpijn (migraine) in bed liggen. Ze ging op het bed zitten en zei: zal ik dan voor je bidden papa? Haar papa, die nauwelijks uit zijn ogen kon kijken zei, ja hoor, dat is goed. Elise bad voor hem en tot zijn grote verbazing kon hij wat later uit bed opstaan en is naar zijn werk gegaan terwijl hij dat normaal absoluut niet kon, geen enkel medicijn hielp en hij moest de migraine altijd uit laten razen.

Mijn jongste dochter, Joyce, was nog maar heel klein, 2 of 3, en als je haar dan vroeg van wie zij het allermeeste hield, noemde ze niet papa of mama, nee dan was haar antwoord steevast: van de Here Jezus. En ook zij houdt nog steeds heel veel van Hem, net zoals ook mijn andere twee kinderen. Maar ik vind het zo bijzonder dat zulke kleine kinderen al zo’n rotsvast vertrouwen hebben in de Here Jezus.

Nog een voorbeeldje, toen mijn 16 jaar jongere broertje nog heel klein was, speelde hij met de pop van zijn 1 jaar jongere zusje. De pop was ziek, zo vond hij, en toen mijn moeder vroeg wat hij daaraan ging doen zei hij als vanzelfsprekend, oh, dan ga ik even bidden. Hij legde zijn hand op de pop, deed een gebedje en verklaarde dat de pop weer beter was. Toen mijn vader ’s avonds thuis kwam wilde mijn moeder het hem ook laten zien en ze vroeg mijn broertje of hij nog eens met de pop wilde bidden, waarop mijn broertje heel stellig zei dat dat niet nodig was want hij had al gebeden en de pop was niet ziek meer.

Toen mijn andere zusje zo’n jaar of 7 was had ze hoofdpijn. Ze ging zelf bidden en zei: Here Jezus, U bent geen halfmeester maar een heelmeester. Mooi hè?

Geweldige uitspraken van kinderen, die zo simpel en vertrouwelijk met de Here Jezus omgaan. Daar kunnen wij als volwassenen een voorbeeld aan nemen. Ik wel hoor. Kinderen zijn niet gecompliceerd, ze zetten niet overal vraagtekens bij, ze hoeven niet eerst bewijzen te zien, ze geloven gewoon dat de Here Jezus er is, dat Hij van ze houdt en voor ze zorgt en dat is voor hen genoeg. Wij volwassenen (zoals Sanne het zo mooi noemt) zijn vaak veel minder snel te overtuigen. Zelfs als het om dingen gaat die in de bijbel staan, want ََk daarbij kunnen we weleens onze vraagtekens hebben. Is het wel zo bedoeld, gold dat niet voor vroeger, is dat niet alleen geestelijk bedoeld, was het niet alleen voor de Joden. allemaal van die bedenkingen die je zo hoort.

Mijn voornemen? Gewoon lekker weer worden zoals die ongecompliceerde kinderen en mijn totale vertrouwen in Gods handen leggen. Daar wordt je heerlijk rustig van:-)

Mijn oudste dochter, Gabriëlle, mocht in de oudejaarsdienst de aanbidding leiden en ze wilde de mensen zo graag iets meegeven voor het nieuwe jaar. Toen heeft ze iets geschreven en dat voorgelezen in die dienst. Ik vond het erg mooi en ik wil het hieronder schrijven ter bemoediging voor iedere nieuwe dag.

Misschien maak je je zorgen, zit je over dingen in?!
Hij is bij je en kent je als geen ander……..
Misschien zie je juist ergens heel erg naar uit?!
Hij is bij je en kent je als geen ander……..
Misschien wil je alles nu eens heel anders doen?!
Hij is bij je en kent je als geen ander……..
Misschien zie je geen uitweg meer?!
Hij is bij je en kent je als geen ander……..

Hij is bij je en kent je als geen ander, in de moederschoot heeft Hij jou geweven. Met liefde en zorgvuldigheid jou gemaakt en laten groeien.Met Zijn liefde zal Hij jou ook nu laten groeien, groeien dichter naar Hem toe, groeien naar Zijn hart, groeien naar Zijn verlangens!!!

Hij is bij je en kent je als geen ander………..