Rom. 8:31-34: Wat zullen wij dan van deze dingen zeggen? Als God vóór ons is, wie zal tegen ons zijn? Hoe zal Hij, die zelfs zijn eigen Zoon niet gespaard, maar voor ons allen overgegeven heeft, ons met Hem ook niet alle dingen schenken? Wie zal uitverkorenen Gods beschuldigen? God is het, die rechtvaardigt; wie zal veroordelen? Christus Jezus is de gestorvene, wat meer is, de opgewekte, die ter rechterhand Gods is, die ook voor ons pleit.

Boven dit bijbelgedeelte staat: De zekerheid des geloofs. Het stuk ervoor gaat over de hoop van Gods kinderen, (vers 18-31) Het spreekt over de schepping die zucht in barensnood, en met reikhalzend verlangen wacht op het openbaar worden van de zonen Gods, dingen die we kunnen waarnemen als we opletten hè? Ik vond het wel mooi, eerst die “hoop” van Gods kinderen en meteen daarna de “zekerheid” des geloofs. Ik denk dat wij in een tijd leven waarin we die zekerheid boven alles nodig hebben. Iets om ons aan vast te houden opdat we niet meegesleept worden in allerlei dingen die ons niets goeds zouden brengen. Houvast wanneer we omgeblazen dreigen te worden in de stormen die er in ons leven en in ons binnenste kunnen woeden.

Als je het woord “zekerheid” opzoekt in het woordenboek, dan staat er onder andere: Zeldzame vastheid, Gerustheid, Veiligheid, Garantie, Securiteit, Verzekering, Waarborg.

Onze God is een God van zekerheden en al deze dingen zijn absoluut op Hem van toepassing. En wat is het dan geweldig als je daar over nadenkt, “Als God vóór ons is, wie zal tegen ons zijn?” Ik denk dat we nog niet half beseffen wélke kracht er in dit woord ligt… het is echt iets om ons heel erg bewust van te worden.