Het is weer wintertijd en dus alweer een stuk vroeger donker, en als ik Simon ’s avonds rond half acht uit ga laten brandt er in de huizen waar de mensen thuis zijn, volop licht. Bij veel huizen zijn de overgordijnen dan nog open en dan vind ik het heel gezellig om, al wandelend, hier en daar binnen te kijken. In het ene huis zitten de mensen bij de televisie, in een ander zijn ze nog aan het eten, weer ergens anders zit slechts een enkele persoon die een krantje aan het lezen is en overal is het tafereel dat je aantreft anders. Ik ben echt een “mensenkijk” mens. Ik vind het bijvoorbeeld ook totaal niet erg als ik in de auto op iemand moet wachten. Dat mag rustig een uur of langer duren, ik vermaak me wel met mensenkijken.

Toen ik gisteravond langs al die huizen liep besefte ik dat al die mooie plaatjes die ik zag, nog niet hoefden te betekenen dat er in al die huizen ook vrede en harmonie was, want vaak kan de schijn ook bedriegen. En dat bracht me ertoe mij af te vragen in hoeverre mensen bij mij naar binnen kunnen kijken, een kijkje nemen in mijn binnenste, en is het dan warmte en vrede wat ze daar zien en ervaren? Wekt het mensen tot een (positieve) jaloersheid? een verlangen om óók zo’n huisje te krijgen? Een innerlijk huisje waar de Here God de ereplaats inneemt? Ik hoop het wel, ik hoop dat mijn handel en wandel in overeenstemming mag zijn met datgene dat Gods woord ons leert en dat ook de woorden die ik spreek daarbij aansluiten.

Ik heb het weleens genoemd, “wij zijn de bijbel die de wereld leest” met andere woorden, we worden bekeken en het wordt wel degelijk opgemerkt als we onecht zijn, of als de dingen die wij zeggen of doen niet bepaald getuigen van een oprecht geloofsleven. Mijn wens heb ik ooit weleens in een lied beschreven en een paar regeltjes uit dat lied wil ik hieronder nog zetten als afsluiting.

Mijn wens is, net als David Heer,

dat U mij zult vervullen.

En dat de woorden die ik spreek

alleen die ander zegenen zullen.

Ik wens dat als men mij ontmoet

Uw liefde stralend door mij heen

elk mensenhart verwarmen zal

en dat men ziet, Heer, U alleen!

Psalm 19:15: Mogen de woorden van mijn mond en de overleggingen van mijn hart U welgevallig zijn, o HERE, mijn rots en mijn verlosser.