Ik ben de laatste jaren veel in ziekenhuizen geweest, allerlei verschillende ziekenhuizen. En dan zie je zoveel mensen langskomen, en als ik dan zo naar de mensen zit te kijken die langskomen, dan zie je veel onbekenden, maar als het bijv. hier in Vlissingen was ook weleens een paar bekende mensen en soms maak je een praatje met iemand. En niemand komt daar zonder een reden, en sommigen mogen na een poosje weer naar huis, maar er zijn er ook die langer moeten blijven.

En toen moest ik denken aan het verhaal van die zieke man bij het badwater van Betesda, al 38 jaar lag hij daar, al 38 jaar lang was hij ziek en dan komt de Here Jezus daar en ziet hem liggen en dan stelt hij hem een “rare” vraag, in Joh. 5 vers 6 vraagt Hij aan deze man: Wilt gij gezond worden? Ik vind dat een vreemde vraag, iemand die al 38 jaar lang ziek is, die wil toch gezond worden? Daar hoef je toch niet aan te twijfelen? Maar inplaats dat deze man zijn kans ziet en uitroept, Ja, natúúrlijk wil ik gezond worden, geeft hij een gelaten en fatalistisch antwoord, in vers 7: Here, ik heb geen mens om mij, zodra er beweging komt in het water, in het bad te werpen; en terwijl ik onderweg ben, daalt een ander vóór mij af. Met andere woorden, ik lig hier en ik zal hier wel altijd blijven liggen want ik zie geen mogelijkheid om gezond te worden. “ik heb geen mens” hij had niemand, er was niemand die naar hem omkeek, niemand die hem verzorgde, niemand die hem kon helpen, wat een eenzaamheid spreekt er ook uit dit stukje, en deze man zag alleen wat hij niet had, maar hij had niet in de gaten dat het de Here Jezus was die deze vraag aan hem stelde, en dan zegt de Here Jezus tot hem in vers 8: Sta op, neem uw matras op en wandel… wat een uitspraak, zo’n zieke man ligt daar op zijn matras, al zoveel jaren lang en dan komt er iemand die zegt: “sta op”. Nou, ik denk als je al jarenlang daar ligt, je misschien zou zeggen, “neem me niet kwalijk hoor, maar ik kán niet staan”, en dan stiekem erachteraan denken ( dat zie je toch? ). Maar deze man dééd wat hij eigenlijk niet kón, hij ging staan en “werd” gezond, hij moest eerst handelen, en vers 9 zegt dan: En terstond werd de man gezond en nam zijn matras en ging zijns weegs. En nog steeds wist de man niet dat het de Here Jezus geweest was, daar kwam hij pas later achter. De Here Jezus maakte het ónmogelijke, mogelijk. Deze man “zag” alleen de dingen die hij niet had (kun je dan zien wat er niet is?) ja, dat kan, hij zag de leegte, de uitzichtloosheid, het ontbreken van mensen. Maar hij “zag” niet wat er wél was, de Here Jezus, die hem de kans bood om genezen te worden.

Ik vind heel de handeling zo symbolisch. De Here Jezus vertelde de man eerst dat hij uit zijn passieve rol in een actieve moest stappen. Hij moest opstaan, hij moest doen wat hij eigenlijk niet kon en tóén hij dat deed merkte hij dat hij kon staan. Vervolgens moet hij zijn matras opnemen, hij moet dat stukje, dat onderdeel van zijn leven waaraan hij al die jaren letterlijk onlosmakelijk verbonden was geweest, oppakken en weghalen daar zodat hij niet in de verleiding kon komen om maar weer terug op dat plekje te gaan liggen, dat oude vertrouwde plekje. Hij moest schoon schip maken. En vervolgens moet hij gaan “wandelen” weggaan van de plek die hem al die jaren gevangen heeft gehouden, letterlijk het oude achter zich laten.

Veel mensen zijn ziek, lichamelijk ziek, maar ik wil dit beeld vandaag meer gebruiken als voorbeeld voor onze geestelijke gesteldheid. Je kunt soms ziek zijn van verdriet, ziek van eenzaamheid, ziek van alles wat er op je afkomt, ziek van een verslaving waar je maar niet af komt, soms kun je al vanaf je jeugd worstelen met pijn die al op jonge leeftijd in je hart gekomen is, je bent er al zo aan gewend en je hebt geleerd om er mee te leven, je weet al haast niet anders meer, je hebt je er min of meer bij “neergelegd” En je ziet elke dag opnieuw de ónmogelijkheden en voor jouw gevoel is er géén oplossing voor jouw probleem… en dan is daar die vraag van de Here Jezus; Wil je “gezond” worden? Wat zou jij dan antwoorden? Wat of Wie “zie” jij?

Ja, Here, maakt U mij gezond
ik wil mijn kans nu nemen,
ik ben al veel te lang gevangen
door mijn pijn en mijn problemen.
Ik wil weggaan van de plaats
waar ik doelloos zo’n tijd lag,
U maakt de toekomst voor mij open
en ik “zie” de nieuwe dag.

En weet je, we hoeven het nooit alleen te doen, de Here Jezus is de enige geweest die het alleen moest doen, daar aan dat kruis heeft Zijn Vader Hem moeten verlaten, Hij was alleen zodat wij nooit en te nimmer meer alleen hoeven te zijn en al is de nood in ons leven nóg zo groot, we staan er nooit alleen voor, Hij weet ervan en Hij is erbij om ons te helpen, te ondersteunen, te bemoedigen en aan te moedigen, om ons lief te hebben en ons te koesteren!!