Veel mensen gebruiken de genade als een berg zand om hun hoofd in te steken. Zo dikwijls hoor ik mensen zeggen dat wij niet meer onder de wet leven maar onder de genade. Daar ben ik het wel mee eens maar niet zoals velen het interpreteren, nl. door te denken dat Jezus alles voor ons gedaan heeft en wijzelf rustig ons leventje kunnen leven zoals we dat gewend zijn, Jezus is tenslotte gestorven voor de zonde die we gedaan hebben en nog zullen doen, daar hebben we de genade voor ontvangen.

In mijn vorige stukje heb ik gevraagd wie het aandurfde om eerlijk zijn leven langs te kijken en te registreren wat er in ons leven nog aan schort. Dat deed ik met een reden, het is goed dat we onze eigen tekortkomingen en fouten kennen, maar daarnaast geeft het tastbaar maken hiervan door het op te schrijven en het zwart op wit voor je te zien, een stukje inzicht in je denken en doen en dat is belangrijk. Rom.6:15 zegt: Wat dan? Zullen wij zondigen, omdat wij niet onder de wet, maar onder de genade zijn? Volstrekt niet!

De Here Jezus zelf zegt in Matth.5:17-20: Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet één jota of één tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied. Wie dan één van de kleinste dezer geboden ontbindt en de mensen zo leert, zal zeer klein heten in het Koninkrijk der hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal groot heten in het Koninkrijk der hemelen. Want Ik zeg u: Indien uw gerechtigheid niet overvloedig is, meer dan die der schriftgeleerden en Farizeeën, zult gij het Koninkrijk der hemelen voorzeker niet binnengaan.

Maar wat hebben we dan aan de genade?

Als je koorddansers in een circus hebt, dan hangt er meestal zo’n net onder dat hen opvangt als ze van het koord afvallen. De genade is ons vangnet, telkens als wij falen mogen we weten dat we daarin opgevangen worden. We mogen onze fouten belijden bij God en opnieuw verdergaan. De genade zorgt ervoor dat wij niet doodvallen als we zondigen, want God heeft ooit besloten dat het loon van de zonde de dood is. Maar daar was Jezus, Hij heeft met Zijn dood gezorgd dat er een vangnet kwam waardoor wij niet meer dood kunnen vallen. Dat is genade, geweldig hè? Dit geeft zo’n enorme liefde in mijn hart en de wens om een leven te leven dat de Here God welgevallig is, een leven waar Hij het middelpunt is, een leven dat draait om het zoeken van het hart van God.