Ik herinner me een grappig verhaal van een kennis van ons. Deze vrouw vertelde dat er in hun gemeente gevraagd was of er mensen waren die zich beschikbaar wilden stellen om op de één of andere manier mee te helpen. Deze vrouw had zich aangemeld en toen de keuze gekregen om óf op de zondagmorgen bij de ingang de mensen te verwelkomen, óf om mee te helpen met koffieschenken na afloop van de samenkomst, óf om schoon te maken.

Nou, als ik die keuze had gehad, dan weet ik wel wat ik gekozen had hoor (wat zou je denken dat ik zou kiezen?) Maar deze vrouw had zich voor het schoonmaken opgegeven. Wel, de eerste keer dat ze zou gaan schoonmaken zag ze er toch wel erg tegenop, maar ze had de Here gebeden, of Hij haar wilde helpen en of Hij het werk toch erg voorspoedig wilde maken. Ze ging naar het gebouw en begon aan haar werk en tot haar grote blijdschap ging het zó vlot dat ze er verbaasd van was. Met een dankbaar hart, dat de Here haar zó had verhoord, ging ze naar huis en vertelde ook daar hoe snel ze haar werk had kunnen doen… totdat… ze op zondag in de dienst zat en in eerste instantie vrij voldaan rondkeek en zich inééns tot haar grote schrik realiseerde dat ze de toiletten helemaal niet had schoongemaakt … en de keuken ook niet… en de ruimte waar koffie gedronken werd óók niet… en de zalen waar de kinderen samenkomen óók al niet…. Het schaamrood kwam op haar gezicht en ze kon alleen maar hopen dat niemand het zou merken. Zie je het voor je?

Nu achteraf kon ze er zelf ook wel heel hard om lachen hoor. En ach, op het moment dat ze daar die zaal schoonmaakte, heeft ze naar eer en geweten dátgene gedaan dat zij op dat moment te doen vónd, en ze was er tevreden mee tótdat ze zich realiseerde dat het niet goed genoeg was. Ik denk dat ze het nooit meer vergeten zal, en dat ze iedere keer als ze in dat gebouw komt eraan denkt dat ze behalve die zaal óók nog een aantal andere ruimtes moet schoonmaken. Ik denk dat áls al iemand gemerkt zou hebben dat deze vrouw het grootste deel van haar werk vergeten was, niemand haar dat kwalijk zou nemen, dat kan immers gebeuren. Maar als dat nou elke keer zo blijft, dan gaan de mensen wel klagen en mopperen en dan zal ze toch uit moeten leggen waaróm ze nog steeds het overgrote deel vergeet schoon te maken. Want zo’n schoon gebouw is natuurlijk wél het visitekaartje van de gemeente en daarom is het belangrijk om het zo netjes mogelijk te houden.

De Bijbel zegt, hoe meer je weet, hoe meer verantwoording je ook tegenover de Here God hebt af te leggen. Daarom is het goed om op te letten dat we de dingen die we leren goed in onze oren knopen en dat we deze ook in de praktijk van ons leven toepassen. Eenmaal gehoord, kunnen we nooit meer zeggen dat we het niet geweten hebben. We leren elke dag weer nieuwe dingen en dat is fijn, tenslotte zijn wij het visitekaartje van de Here en is het toch ook ons verlangen om Hem in en door ons leven heen, te weerspiegelen.

II Kor.5:10 (uit Het Boek) : Want wij zullen allemaal eens voor Christus rekenschap moeten afleggen. Dan wordt alles blootgelegd. Ieder van ons zal krijgen wat hem toekomt, voor wat hij in zijn aardse lichaam heeft gedaan, goed of kwaad.