Psalm 1: De Twee wegen. vers 1-2 Welzalig de man die niet wandelt in de raad der goddelozen, die niet staat op de weg der zondaars, noch zit in de kring der spotters; maar aan des Heren wet zijn welgevallen heeft en diens wet overpeinst bij dag en bij nacht. 

Als christen moet je oppassen om geen “kuddedier” te worden. Deze Psalm spreekt over goddelozen, zondaars en spotters. Als je dit leest dan zeg je/ik: Oh, daar hoef ik me geen zorgen over te maken hoor. Nee zeg, daar houd ik me wel verre van. Maar is dat ook zo? Als je spreekt over “goddelozen” dan stellen we ons misschien daar iemand bij voor die niets van God wil weten, iemand die vloekt of die overduidelijk een hekel aan God heeft en alles doet wat niet goed is. Maar de goddelozen kunnen we ook in de kerk tegenkomen, mensen die daar wekelijks komen en Bijbelkennis hebben van heb ik jou daar, maar doordat ze er niets mee doen, zijn ze “los van God”. Dit zijn de mensen die zeggen, ach je moet niet overal wetjes van maken, God houdt heus wel rekening met ons karakter, je moet het allemaal niet zo streng zien, God is immers liefde? En als je het maar vaak genoeg hoort, dan zou je het gevaar lopen om er óók zo over te gaan denken en van lieverlee mee gaan lopen in die “kudde”.

Dan de zondaars, je zou zeggen dat wij allemaal zondaars zijn omdat we allemáál van tijd tot tijd zondigen. Maar wij zijn gered door het bloed van Jezus en dus geen zondaars meer, hoewel we wél nog zonde kunnen doen. Maar God ziet ons aan in de Zoon Zijner liefde, in de Here Jezus, als vrijgekochte, verloste mensen. Daar waar de zonde ons vroeger “aankleefde” en ons vuil maakte is de Here Jezus gekomen en heeft die zonde van ons losgemaakt en ze zelf genomen. Daarna heeft Hij met Zijn leven de prijs betaald en als wij Zijn offer aannemen dan worden we gewassen door het bloed van de Here Jezus. Dit bloed brengt een beschermlaag over ons leven waardoor we de zonde díé we dan echt nog weleens doen, kunnen laten afwassen door onze zonde te belijden, zodat we telkens opnieuw weer schoon worden en geen zonde ons meer kan “aankleven”. Zouden we echter op die weg der zondaars blijven staan, dan zou het je niet opvallen als er ook aan ons weer allerhande zonde zou kleven, we zouden passen bij de rest van de “kudde” en van lieverlee meer en meer vergeten om ons schoon te wassen.

De spotters, mensen die totaal geen respect hebben voor God, geen “eerbied”. Bij dit woord denken we misschien aan mensen die godslasterlijke taal uitslaan, maar het is allemaal veel dichterbij dan we vaak denken. Eerbied en respect voor God, het ontbreekt meer en meer. Als je het woord “spotten” letterlijk neemt, dan zie je óók daar, dat er, juist ook onder christenen, vaak “grapjes” worden verteld die echt niet kunnen en totaal respectloos en oneerbiedig zijn. Maar als je maar meelacht, want ja, iedereen lacht er om, dan val je niet op, dus….

Wat staat hier nou tegenover? Als we al deze dingen dus níét zouden moeten doen, wat dan wél? De wet van God overpeinzen bij dag en bij nacht. Gods regels, díé moeten stevig in ons hart verankerd zijn en alles wat we doen, zeggen of horen, zouden we moeten toetsen zodat we ons bewust zijn van waar we mee bezig zijn. Het “goed” heel duidelijk van het “kwaad” scheiden, en géén vermenging van die twee dulden in ons leven. Voor vandaag best wel stof tot nadenken.