Ik hoorde ooit van een prediker, al jaren geleden hoor, dat hij elke dag een titel meegaf. De ene dag was een dag van “overwinning”, de andere dag “blijdschap”, en zo gaf hij elke dag een andere naam.

Eigenlijk helemaal niet zo’n gek idee als je bedenkt dat er in de Bijbel staat dat woorden kracht hebben. Zo staat er in Spreuken 18:20-21: Van de vrucht van iemands mond wordt zijn binnenste verzadigd; hij verzadigt zich van de opbrengst van zijn lippen. Dood en leven zijn in de macht van de tong, wie aan haar toegeeft, zal haar vrucht eten. Een tekst die ik weleens vaker heb aangehaald maar die ik nu van een andere kant wil belichten. Wat die prediker deed was eigenlijk “leven” over een dag uitspreken. Hij gaf de dag een positieve titel mee en hij vertelde dat hij op zo’n dag ook daadwerkelijk de vruchten daarvan mocht ervaren.

Ik was dit eigenlijk al vergeten maar het kwam terug in mijn gedachten omdat ik zo bezig was met het feit hoe belangrijk het is om als eerste de dag met de Here God te beginnen. Zoals ik gisteren zei wil Hij de éérste plaats in ons leven innemen. Er staat in Zijn woord dat Hij een naijverig (dus jaloers) God is, en daar wordt vaak veel te gemakkelijk over gedacht. Wij denken met “menselijke” gedachten over God, wat erin resulteert dat de ene mens bang is voor Hem en de andere dikwijls veel te nonchalant met Hem omgaat. God is een machtig God en géén straatvriendje die niet zo nauw kijkt, want och, de Here Jezus heeft immers de straf al gedragen? Wij kunnen toch telkens weer vergeving vragen voor onze foutjes?

God als eerste aan het begin van de dag begroeten, met Hem spreken, alle dingen die gaan komen in Zijn handen leggen, en onszelf en onze handen laten vullen met datgene dat Hij ons te bieden heeft, zo zou elke dag moeten beginnen. Dat geeft onze dagen inhoud, een góéde inhoud. Door op deze manier onze dag te beginnen leggen we een goede bodem voor de rest van de dag, hierop kunnen we verder bouwen. Even ter illustratie: Stel ik wil een lekker gerecht klaarmaken en ik begin in het wilde weg de ingrediënten die er op mijn aanrecht liggen, te bakken of te koken, ik gooi er dit doorheen en dat, en uiteindelijk is het gerecht totaal mislukt, bah! Maar op datzelfde aanrecht ligt ook een kookboek met daarin het recept om van diezelfde ingrediënten een heerlijk gerecht te maken, dan is het toch dom om dat boek pas op te pakken als het gerecht al verknoeid is? Zo is het ook met onze dag, er ligt elke dag van alles op ons “aanrechtje” maar vóórdat we eraan beginnen is het nodig om Gods nabijheid te zoeken en Zijn “receptenboek” te lezen en niet pas als onze dag al voorbij of verknoeid is.

En als we dan weten dat er op zo’n nieuwe dag taken of uitdagingen op ons wachten dan mogen we daar al bij voorbaat op een positieve manier naar kijken en die positiviteit erover uitspreken zoals die prediker dat deed.

Als je die tekst uit Spreuken nog eens bekijkt, dan staat daar dat alles wat wij uitspreken vrucht zal voortbrengen, zowel in negatieve zin alsook in positieve zin. Dat wat wij uitspreken zál impact op ons leven en op onze dag hebben…

Hoe ga jij deze dag in? En welke titel zou jij voor jezelf aan deze dag willen meegeven? Ik weet het voor mijzelf al wel hoor