Houdt het voor enkel vreugde, mijn broeders, wanneer gij in velerlei verzoekingen valt,want gij weet, dat de beproefdheid van uw geloof volharding uitwerkt. Maar die volharding moet volkomen doorwerken, zodat gij volkomen en onberispelijk zijt en in niets te kort schiet. Indien echter iemand van u in wijsheid te kort schiet, dan bidde Hij God daarom, die aan allen geeft, eenvoudigweg en zonder verwijt; en zij zal hem gegeven worden. Jakobus 1:2-5.

Ik vond dit wel een mooi stukje, maar ik vond het wel vreemd dat er staat dat als wij God om wijsheid bidden, Hij het dan geeft zonder verwijt? Ik begreep dat niet, want wat is ons te verwijten als we niet slim genoeg zijn in bepaalde omstandigheden? Dan is het toch juist goed om daarom te vragen? Maar zo wordt dit niet bedoeld.

Als er in de bijbel over “wijsheid” gesproken wordt, dan wordt dat vaak genoemd in verband met “gehoorzaamheid” en “inzicht” in wat de bijbel ons leert. Dit gegeven kun je in vele Bijbelgedeelten terugvinden, denk alleen maar aan het verhaal van de wijze en de dwaze die hun huis gingen bouwen, de één op zand en de ander op de rots. En dan zegt de Here Jezus dat een ieder die Zijn woorden hoort én ze ook dóét, zal lijken op die wijze man, en degene die de woorden weliswaar wél hoort, maar ze niet doet, zal lijken op de dwaze man. Hier  wordt wijsheid dus in verband gebracht met gehoorzaamheid, en als je dan het stukje leest over de wijze en de dwaze maagden, dan hadden de wijze maagden duidelijk “inzicht” in de dingen, zij hadden ervoor gezorgd dat ze genoeg olie in hun lampen hadden en dat ze klaar waren toen de bruidegom kwam. Ook in de Spreuken kom je dit principe herhaaldelijk tegen.

En met dit in gedachten, begreep ik het bovenstaande Bijbelgedeelte beter, want eigenlijk is ons dus wél iets te verwijten, als wij in wijsheid te kort schieten, wil dat zeggen dat wij in gehoorzaamheid te kort schieten, en dán spreekt er uit dit stukje weer zó enorm de liefde van God voor ons mensenkinderen. Dan zegt hij, kom maar bij Mij en dan zal Ik je geven zónder op je te mopperen.

Dit Bijbelgedeelte gaat erover dat we in velerlei verzoekingen vallen, en dan is het zaak om te volharden, om niet voor de verleidingen te bezwijken, en om dát te bereiken hebben we wijsheid en inzicht nodig, inzicht om te kunnen zíén op welke manier we onszelf kunnen bewaren voor de verzoekingen, en wijsheid om dit in gehoorzaamheid toe te passen in ons leven, en dan niet zomaar eventjes, maar zoals dit woord het ons leert, in volharding. De goede strijd strijden, en dat is niet altijd even gemakkelijk, maar wel noodzakelijk. En God wil ons daarbij helpen, maar het begint bij onszelf, wij moeten kunnen inzien dat we Zijn hulp nódig hebben, met andere woorden, wij moeten ons eigen falen toegeven en dát is een stukje inzicht dat echt moet komen vanuit ons eigen hart. En dan zal het zijn zoals we het ook kunnen lezen in Daniël 2:21b : Hij verleent wijsheid aan wijzen en kennis aan hen die inzicht hebben..

Liefde en trouw spreekt hier uit, wat fijn dat we zó’n geweldige Vader mogen hebben bij wie we te állen tijde terecht kunnen.

Wanneer ik zie, mijn eigen falen
en ‘k voel vermoeidheid van de strijd,
dan kom ‘k tot U Heer, zonder dralen
want U oh Heer, U helpt altijd.   
Wanneer ik kom om U te vragen
om kracht en wijsheid, inzicht en moed,
dan zult U geven zónder klagen
en dan maakt U alle dingen goed.