Misschien ken je het ook wel, de dag begint vaak al met allerlei dingen die we “moeten” doen, we staan al op met een dagplanning in ons hoofd en voor je het weet ben je al een eindje onderweg in zo’n dag.

Ik had dat wel, als je vier kinderen hebt om voor te zorgen, begint je dag al met allerlei drukte en werk en dan is hij al half voorbij voordat je er erg in hebt. En in dat verloren uurtje in de middag probeer je dan nog gauw je stille tijd te houden, maar er is dan een telefoontje, of er komt iemand aan de deur, of je hebt zoveel dingen aan je hoofd dat je niet in de rust kunt komen. Zo heb ik dat vaak gehad. En ik heb mij gerealiseerd dat de Here God niet een Persoon is die ik “ergens tussen” kan plannen, maar dat Hij de eerste is met wie ik mijn dag wil beginnen. Hij is de Koning van mijn leven en Hij verdient die eerste plaats, maar ik wil Hem die plaats ook gráág geven. En toen ben ik dus begonnen om tijd voor Hem te máken, daar waar ik anders nog in bed zou liggen, stapte ik er uit en gáf Hem die tijd. Dat stukje, dat eerder van en voor mezelf was, gaf én geef ik mijn Vader. En het mooie is dan dat ik er alleen maar véél beter van geworden ben. Het is de beste beslissing die ik ooit had kunnen nemen!

Vader hier ben ik.

Vader hier ben ik weer
ik ben gekomen om eventjes met U te praten,
ja, heel mijn hart gaat uit naar U oh Heer
en op dit vroege uur kan ik al het andere rusten laten.
Ik wil niet wachten of er soms tijd over is
nee, voor ’t samenzijn met U wil ik gewoon de tijd maar nemen,
wat maakt het uit of ik een stukje voor mijzelf soms mis,
U heeft ook altijd tijd voor mij en mijn problemen.

Ik wil U danken voor Uw goedheid die mijn leven echt vervult,
Ik wil U danken voor Uw blijdschap en Uw vrede,
Ik wil U danken voor Uw liefde, voor Uw troost en Uw geduld,
Ik wil U danken voor zoveel vehoorde gebeden.
Ik wil U danken voor het feit dat Uw hand op mijn leven rust
en dat ik weet dat U mijn leven zélf wilt leiden,
ja, ook al ben ik soms, van tijd tot tijd, wat moe of uitgeblust
ervaar ‘k juist dan, dat U voor mij de strijd wilt strijden.

U bent geen God waarover ik alleen kan lezen in een boek,
U bent geen God die Zich verschuilt achter veel woorden,
U bent een Vader, die verlangend steeds weer wacht op mijn bezoek,
U liet voor mij, Uw een’ge Zoon eenmaal vermoorden!
En telkens weer, wanneer ik voel hoe groot Uw liefde is voor mij
doorstroomt mij keer op keer ’n oneindig groot verlangen,
om altijd dicht bij U te zijn, steeds maar dichter, dichterbij,
bij U, mijn Vader, die mij altijd met open armen zal ontvangen.