Vroeger toen mijn kinderen nog klein waren knipte ik hun haren weleens, en ook mijn jongste broertje knipte ik wel. Ik had geen echte goede spullen maar ach, voor die kleintjes goed genoeg. Toen ze ouder werden en naar school gingen deed ik het niet meer zelf maar mijn broer kwam nog wel regelmatig om zijn haar een beetje bij te laten werken.

Mijn dochter, die kapster is, had wat “gereedschap” voor mij achtergelaten, ze had wat dingen dubbel, zoals een behoorlijke echte kappersschaar, een kapmantel, een tondeuse en nog wat attributen. Toch heb ik op een gegeven moment gezegd dat ik zijn haar niet meer kon knippen. Want weet je, ook al heb ik het állerbeste gereedschap dat er bestaat, ik kán er niks mee! Niet echt tenminste, en waarom niet? Nou om de eenvoudige reden dat ik er geen verstand van heb, niet voor geleerd heb, geen diploma heb, ik weet er gewoon niet mee om te gaan. Al zou ik het best willen Het is háár gereedschap en zij kan er wonderen mee verrichten, maar ik niet..

Het gebeurt dikwijls dat we geneigd zijn om naar anderen te kijken, en dan diep vanbinnen het gevoel hebben van, ik wou dat ik ook… (vul maar in.) Je ziet bijvoorbeeld hoe anderen gebruikt worden door de Here, hoe ze op hoge posities staan (althans in jouw ogen). En dan zou je dat ook wel willen, echt het gevoel hebben dat je nuttig bent en iets kunt betekenen voor anderen én voor de Heer. Maar op het moment dat je tegen een ander ópkijkt, haal je jezélf als het ware naar beneden. Maar daarmee óók de mogelijkheden die de Here God in jóú gelegd heeft. Want ieder heeft van Hem zijn eigen unieke “gereedschappen” meegekregen en daarmee mogen we elkaar tot zegen zijn. En het maakt helemaal niet uit wélke  je hebt, zolang je ze maar wilt gebruiken in dienst van de Here.

Wat gij ook doet, verricht uw werk van harte als voor de Here en niet voor mensen. Kol.3:23.

Vaak vinden we het fijn om de waardering van mensen te verkrijgen, en dát is ook hetgeen dat ons ertoe aanzet om zo belangrijk mogelijk te willen zijn. Maar in Gods ogen is ieder werk, dat uit liefde voor Hem, gedaan wordt, belangrijk. Of dat nou wc’s schoonmaken is, ergens achteraf waar je door niemand gezien wordt, óf misschien wel op een podium waar je volop in de belangstelling staat. Voor God maakt het niets uit, dus voel je nooit minderwaardig, en kijk vooral niet op tegen andere mensen, maar weet dat je in Gods ogen een onmisbare schakel bent in Zijn koninkrijk, op jouw eigen plekje, om te werken met jouw eigen unieke gereedschap.

Hier op mijn eigen plekje
doe ik mijn eigen werk,
en niemand die me hier ooit ziet
dát maakt me juist zo sterk.
Ik mag hier echt mezelf zijn
niets minder en niets meer,
maar ik wéét dat ik echt bruikbaar ben
in het koninkrijk van mijn Heer.