“Komt laten wij aanbidden die Koning….”

Vanaf de achterbank van mijn auto klinken 2 kinderstemmetjes die eensgezind zingen, de stemmetjes van mijn kleindochter Lynette en haar vriendinnetje. Ik zou haar van school halen en dan oppassen. Zij heeft op de vrijdagmiddag nog vrij en haar 2 zusjes zouden dan zelf naar huis komen, de ene zit ook nog op de basisschool en de andere net in de brugklas. Toen ik bij school kwam stond Lynette te wachten samen met haar vriendinnetje en diens vader. De vraag was of het vriendinnetje mee mocht om te spelen, ik vond het prima dus heb de 2 dames mee genomen.

Eenmaal onderweg vroeg het vriendinnetje of ze iets mocht zingen, ze waren op school aan het oefenen voor het kerstfeest en voor een optreden in een verzorgingshuis met de klas. Ik vond het uiteraard heel leuk en zo begon eerst het vriendinnetje te zingen, later bijgevallen door Lynette. Eerst zongen ze een lied dat erover ging hoe de Here Jezus eeuwen geleden geboren was. Daarna ging het verder met “Zijn naam is Jezus” en ze eindigden met “Komt laten wij aanbidden, die Koning”.

Het ontroerde me, dit kindergezang op de achterbank, 2 kleine meisjes van 7 jaar oud die zo vol overtuiging en eensgezind samen zongen. Ik genoot er van en ik denk dat de Here God er net zo veel van genoten heeft.

Weet je, in de wereld van de volwassenen, ook die van de christelijke “ volwassenen” is het vaak zo dat een ieder zijn eigen gelijk wil halen, er is strijd om allerlei zaken, over heel veel meer zaken wordt er gediscussieerd waarbij een ieder wel zijn eigen argumenten (en vooral ook Bijbelteksten) heeft om de dingen te onderbouwen en wie heeft er gelijk? Is het belangrijk wie er gelijk heeft?

Ik zal je zeggen dat op het moment dat deze twee kinderstemmetjes op mijn achterbank aan het zingen waren, het weer zo diep tot me doordrong dat het geloof niet een kwestie van “religie en gelijk” is, maar een kwestie van “relatie en liefhebben”, een persoonlijk contact met de Here God waarbij we onze liefde naar Hem toe mogen uitspreken, hoe heerlijk is dat. We kunnen een voorbeeld nemen aan de kinderen, zoals de Here Jezus het ook zelf gezegd heeft trouwens.

De verdere dag zong het lied door in mijn hoofd en ik dacht: We zouden het veel meer moeten doen, eensgezind, verbonden door Zijn liefde, deze prachtige woorden zingen voor onze Heer en Heiland. “Komt laten wij aanbidden, die Koning!”