Willekeurige bemoediging
  • Alzheimer schoenen.
    Vorige week was ik bij mijn moeder waar ook mijn nichtje Krista was. Ik zag dat ze twee totaal verschillende …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Troostbloemen.

IMG_0708

Bloemen van mijn lieve zus.

Gisteren heb ik iets niet gekregen wat ik heeeeel graag wilde hebben… Ai dat klinkt niet echt als een getuigenis. Een getuigenis zou zijn als ik juist wél had gekregen wat ik heel graag wilde hebben. Want zo werkt het toch? Je vraagt iets aan de Here God en Hij geeft het dan, wat het dan ook is, dát is zegen… ja toch?

Ik zal er iets meer over vertellen. Ik ben bezig om uit te kijken naar een ander huis. Om diverse redenen past het huis dat ik nu heb niet meer bij mij en ik heb mij daarom ingeschreven op zoek naar een nieuw plekje. Nou had ik vorige week gereageerd op een aanbieding en wie schetst mijn verbazing dat ik de eerste was die mocht gaan kijken. Ik ben er vrijdag wezen kijken en het is een complex dat pas in 2014 gebouwd is en het was in één woord schitterend!! Alles nog helemaal nieuw, echt helemaal niets waar wat aan gedaan moest worden, prachtige woonkamer, keuken, slaapkamers enz. Echt mijn droom, droom, droomhuis!! Wauw, ik was er helemaal weg van. Ik moest uiterlijk dinsdagochtend vroeg reageren en dus heb ik maandag mijn jongste dochter en zus meegenomen om nog een keertje te gaan kijken. Ook zij vonden het een prachtig huis. Ik was het in gedachten al aan het inrichten :-)

Toch was er nog een twijfel, namelijk de locatie van het huis was daar waar ik het eigenlijk niet gekozen zou hebben en ook was er nog iets anders wat er tussen kwam en dat samen maakte dat ik ging twijfelen. Zou ik wel, zou ik niet, wel, niet… ik kwam er niet uit, aan de ene kant was het huis zodanig dat ik overtuigd was dat je een beter aanbod nooit meer zou krijgen, maar aan de andere kant… pfff. Wat moest ik doen? Het huis trok me enorm en ook het complex zag er zo mooi en vriendelijk uit. Ik bleef maar twijfelen en wist het niet meer. Gesprekken gehad met diverse familieleden maar de eindbeslissing was toch voor mij. Uiteindelijk ging ik maandagavond, nog steeds twijfelend, naar bed en stond gistermorgen net zo hard twijfelend weer op. Ik had er natuurlijk zelf allang voor gebeden en ook mijn familie bad ervoor mee. Maar ik wist het gewoon niet en ik bad: “Here God, wilt U mij toch helpen om de juiste keuze te maken, U weet veel beter wat goed voor mij is dan ik zelf. Wilt U mij een antwoord geven”. Ik wachtte tot het uiterste om mijn beslissing kenbaar te maken aan de verhuurder, hopende dat er iets gebeurde waardoor ik het toch zéker zou weten. Ik bedacht me dat ik wel heel erg verdrietig zou zijn als ik het af zou moeten zeggen omdat ik er zó op hoopte maar aan de andere kant ben ik iemand die altijd weer toch de dingen in de handen van de Here God wil laten en niets wil hebben wat niet goed voor mij zou zijn. En drie kwartier voordat ik mijn beslissing moest maken belde mijn zoon. Hij zei: “Mam, ik heb natuurlijk ook voor je gebeden en ik werd wakker met deze gedachte die ik pasgeleden las: De Here God wil ons zegenen, Hij wil ons ook dingen geven die we graag zouden willen of willen hebben, maar als Hij ons met iets zegent dan is er ook rust over in ons hart en als er onrust is en blijft, dan is het misschien niet de juiste tijd, of de juiste keuze”. Dat klikte meteen in mijn hart en ik heb hem gezegd: “Dankjewel, dit had ik nodig, dit is het antwoord dat ik heb gevraagd in mijn gebed”. En ik heb mijn Ipad gepakt en onmiddellijk aangegeven dat ik het huis niet wilde nemen. En weet je wat nou zo mooi was? Inplaats van dat ik er heel erg verdrietig over was, zoals ik had gevreesd van te voren, kwam er zo’n vrede in mijn hart en ik wist dat ik de juiste beslissing had genomen en de juiste keuze had gemaakt.

IMG_0710

Bloemen van Immanuel en Rohan.

Wat later op de ochtend werd er een prachtige bos bloemen bezorgd van mijn zoon en schoonzoon en ‘s middags kreeg ik ook nog een mooie bos van mijn zus. Troostbloemen omdat ze zoveel van me houden en dat is wederzijds! Ach, deze prachtige kleurige bloemen, gemaakt door onze Schepper, zijn voor mij kleine zonnetjes, knipoogjes van een liefdevolle Vader die tegen mij zegt: “Ik weet precies wat bij jou past en wat jij nodig hebt en al denk jij dat het niet beter had gekund heb Ik iets voor jou dat nog véél beter bij je past dan dit huis. Vertrouw Mij maar!” En dát doe ik, met heel mijn hart!

Weet je, de definitie van zegen is niet: krijgen waar je om vraagt, maar: in- en onder alle omstandigheden de rust en de vrede van de Here God mogen ervaren… toch? :-)

 

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


2 + 3 =