Het kan zomaar in één seconde afgelopen zijn, ons leven hier op aarde. Dat is iets waar we, denk ik, niet iedere dag echt bij stil staan. Misschien is het ook wel een gedachte die veel mensen liever wat wegstoppen omdat het best confronterend is. Toch is het realiteit.

Mijn zoon werkt bij het spoor waar hij hoofdconducteur is en afgelopen week schreef hij dit: “Als je denkt dat je alles wel een keer heb gehad tijdens je werk… (think again) …wordt er in de spits (heel erg druk) aan de noodrem getrokken. Ik kom daar aan staat er een buitenlandse dronken man die me recht in mijn ogen aankijkt en zegt: “ik ga naar Allah, we gaan met z’n allen naar Allah!” Je begrijpt ik stond daar als een rietje te shaken. Gelukkig is er niks gebeurd verder en kon ik vrij snel naar huis. Ik ben dan ook erg dankbaar dat ik veilig ben en dat ik zo goed ben opgevangen!”

Met alle aanslagen die er in de afgelopen tijd zijn gepleegd is het niet verwonderlijk dat je dan staat te shaken. De desbetreffende afdeling die over dit soort zaken gaat is gewaarschuwd en heeft de zaak verder overgenomen en mijn zoon werd dus, zoals hij al schreef, goed opgevangen en voorlopig eerst voor een paar dagen naar huis gestuurd maar afgelopen zaterdag vertelde hij dat hij diezelfde avond alleen thuis was en nogal luide stemmen buiten hoorde waarvan hij zo schrok dat hij bijna onder de bank was gekropen. Zo’n diepe impact hebben dit soort dingen.

We zijn ons leven niet zeker en niemand kan voorspellen hoe de dag van morgen er uit zal zien. Zelfs niet hoe het volgende uur eruit zal zien…

Deze gebeurtenis heeft me er weer zó bij bepaald hoe betrekkelijk het leven hier op aarde is en dan vraag ik me af met hoeveel nutteloze dingen wij onze dagen vullen? Als ik bij alles wat ik doe of wat ik van plan ben te doen mezelf afvraag of het eeuwigheidswaarde (zoals we dat zo mooi noemen) heeft, dan denk ik dat er veel bij zit dat “weggegooid” kan worden.

Telkens weer wordt ik erbij bepaald dat we in de tijd leven waarvan Openbaring 22:11-14 zegt: Wie onrecht doet, hij doe nog meer onrecht; wie vuil is, hij worde nog vuiler; wie rechtvaardig is, hij bewijze nog meer rechtvaardigheid; wie heilig is, hij worde nog meer geheiligd. Zie, Ik kom spoedig en mijn loon is bij Mij om een ieder te vergelden, naardat zijn werk is. Ik ben de alfa en de omega, de eerste en de laatste, het begin en het einde. Zalig zij, die hun gewaden wassen, opdat zij recht mogen hebben op het geboomte des levens en door de poorten ingaan in de stad.

Onszelf reinigen en heiligen, dat is de boodschap, onze gewaden wassen, met andere woorden, het vuil dat er aan ons kleeft wegdoen, belijden en onszelf door het bloed van de Here Jezus laten reinigen. Het woord van God is een serieuze zaak en dient door ons ook serieus genomen te worden…

Nee, ik weet niet wat het volgende uur zal brengen maar één ding weet ik zeker en dat is dat ik de Here God wil dienen met geheel mijn hart, geheel mijn ziel en geheel mijn verstand!! En ik weet dat dat bij een ieder gaat met vallen en opstaan, met fouten en falen maar hoe liefdevol is de Here dan dat we altijd weer vergeving mogen ontvangen, altijd weer opnieuw mogen beginnen. Wat een voorrecht om bij Hem te mogen horen, juist in deze turbulente tijden. Waar alles om ons heen onzeker is hebben we één zekerheid, dat de Here God zich altijd aan Zijn woord en Zijn beloften houdt! En dan wil ik voor deze dag eidigen met dit: Want Hij heeft gezegd: Ik zal u geenszins begeven, Ik zal u geenszins verlaten. Daarom kunnen wij met vertrouwen zeggen: De Here is mij een helper, ik zal niet vrezen; wat zou een mens mij doen? Hebr. 13:5b-6.