Soms lijken de dingen in de Bijbel weleens zeer tegenstrijdig. Zo is het bijvoorbeeld een gegeven dat de Here Jezus brak, datgene dat heel was, en Hij heelde datgene dat gebroken was…is even een doordenkertje hè?

Ik was daar ook over aan het “doordenken” en daarbij dacht ik aan het feit dat de Here Jezus bijvoorbeeld tot een paar keer toe die broden brak en er zodoende heel veel mensen mee kon voeden. En dat het met ons leven ook vaak zo is, dat pas als ons eigen “ik” gebroken is, we veel meer bruikbaar zijn voor de Here en veel meer mensen kunnen bereiken.

Die verbrokenheid van ons eigen “ik” , die is essentieel voor een ieder van ons denk ik. Dat we dát in kunnen leveren en ons afhankelijk stellen van datgene wat de Here in ons leven wil doen. Op het moment dat bijvoorbeeld bij die ene wonderbare spijziging, dat jongetje zijn broden en vissen had overgedragen aan de Here Jezus, had hij er zelf geen controle meer over. De Here Jezus brak het en brak het, maar Hij was het óók die besliste dat iedereen ervan te eten moest krijgen. En dat lukte, iedereen werd verzadigd van het lunchpakketje van één jongetje. Duizenden mensen. Op het moment dat wij ons eigen ik aan de Here overgeven, dan geven we Hem ook toestemming om ons leven te gebruiken en daar waar nodig te breken, én om de totale controle van ons over te nemen, zodat Hij ons tot een zegen voor velen kan stellen.

Lucas 9:23-24 : Hij zeide tot allen: Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme dagelijks zijn kruis op en volge Mij. Want ieder, die zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar ieder, die zijn leven verloren heeft om Mijnentwil, die zal het behouden. 

Ik denk dat we allemaal wel een stukje in ons hebben van alletwee de dingen die ik hier opgenoemd heb, we hebben allemaal een stukje gebrokenheid in ons leven waar we de genezing van de Here nodig hebben, maar we hebben ook allemaal nog een stukje ónverbrokenheid in ons, dat stukje eigen “ik” dat telkens weer de kop op steekt en waar we last van hebben.

Er wordt weleens gezegd dat het leven een leerschool is die we allemaal moeten doorlopen, of we dat willen of niet. Maar dat mag dan waar zijn, de leer”Meester” kunnen we zélf uitkiezen, dat is toch geweldig hè? Dat vind je toch nergens? Ik weet wel welke ik uitgekozen heb hoor, en jij…?

Een wereld vol gebrokenheid,
harten om te helen,
levens vol van pijn en strijd,
zo zijn er toch zóvelen.
Wilt U mijn “ik” maar nemen Heer
en elke hardheid kraken,
Uw handen die mij breken
zullen mij óók bruikbaar “maken”.