Immers heb ik mijn ziel tot rust en stilte gebracht als een gespeend kind bij zijn moeder; als een gespeend kind is mijn ziel in mij. Psalm 131:2. 

Tien over zes, heerlijk stil, rust, rust om mij heen, rust in mijn hoofd, rust  in mijn hart, helemaal niets anders dan het samenzijn met mijn Geliefde, mijn Vader  God. Mijn gedachten gaan uit naar Hem, mijn hart gaat uit naar Hem en ik geniet van deze stilte.

De term “stille tijd” is zo vaak niet veel meer dan dat, een term. De Here Jezus zocht dikwijls de afzondering om met Zijn Vader te praten. Kunnen wij dat nog wel? Stil worden bij- en voor- de Here God? Het is een algemeen bekend feit dat men tegenwoordig nog maar heel kort zijn aandacht bij één ding kan bepalen. De aandacht van mensen in het algemeen moet tegenwoordig “gevangen” worden door een veelheid aan variatie in een bepaald tijdsbestek. Concentratiestoornis, een modeverschijnsel? of een gevolg van de “geest” van deze tijd?

Ik kijk eerst naar mezelf, want hoewel ik nog maar alleen ben, tenminste, als het om mijn woonsituatie gaat :-), heb ik het toch nodig om rust in mijn leven in te bouwen, in te plannen. Je zou denken als je de tijd aan jezelf hebt dat dat er automatisch al in zit, maar niets is minder waar. Je kunt zo meegenomen worden door de dingen van alle dag, door allerlei zaken die je aandacht vragen. Ik heb het nodig om heel bewust tijd en rust in te bouwen voor mijn ontmoetingen met de Here God. Natuurlijk heb ik elke dag en eigenlijk ook wel heel de dag door contact met de Here  God, en dat is ook heel kostbaar en goed, maar die hele intieme momenten, die “stille tijd” die helemaal apart is gezet voor Hem, is zoiets belangrijks. Belangrijk voor Hem en voor mij. Als ik dan weer eens heel bewust kijk naar hoe ik mijn tijd en mijn dagen indeel dan is dat soms best wel confronterend. Moet je eens doen, gewoon eens echt gaan kijken hoe jouw dagen opgebouwd zijn en hoeveel tijd je op zo’n dag echt apart hebt gezet voor de Here God.

Eén van de vragen die ik mezelf hierbij stel is: Is het allemaal nodig wat ik doe? Is er genoeg tijd om tot rust te komen? Wat heb ik de Here God allemaal verteld? Wat heeft Hij aan mij kwijt gekund vandaag?

Eén van de dingen waar het meest gebrek aan is tegenwoordig is discipline. Discipline wordt gevoed door regelmaat maar regelmaat is soms ver te zoeken in deze hectische tijden. Er komt van alles op ons pad wat ons afhoudt en afleidt van de dingen van God. Daarom, heb ik gemerkt, is het zo belangrijk om mijn dag te beginnen met die tijd die ik apart zet voor de Here God. Ik zit hier weliswaar achter mijn computer maar ik ga niet eerst van alles op die computer bekijken. Geen Facebook of andere pagina’s, helemaal niets. Ik wil mijn geest schoonhouden en niet eerst allerlei beelden en dingen in mij opnemen die dan weer voor onrust in mijn gedachten zorgen alvorens ik stil word voor de Here God. Nee, ik kom hier om mijn Vader te spreken en ik wil dat Hij ook met mij kan spreken en dan is het belangrijk dat er niets is dat mij verontreinigt, niets dat mij ervan afhoudt om stil te kunnen worden voor Hem. Dit plekje, hier achter mijn computer, is al zó dikwijls mijn ontmoetingsplaatsje geweest, dé plek waar ik stil ben voor Hem, dé plek waar Hij en ik elkaar goedemorgen wensen en genieten van de stilte en van elkaar.

David zegt het in die Psalm 131 ook zo duidelijk, hij heeft zijn ziel tot rust en stilte “gebracht”. Een bewuste daad.

Ook ik heb mijn ziel tot rust en stilte gebracht en vanuit deze stilte wil ik mijn dag beginnen, ik leg alles wat er gaat komen in Gods handen en daarbij leg ik ook mijn hand in de Zijne, en aan die trouwe, sterke Vaderhand stap ik mijn dag in.