Er zijn veel kinderen en volwassenen, die geheimen met zich meedragen, geheimen die van allerlei aard kunnen zijn. Mensen die bijvoorbeeld weten dat ze foute dingen hebben gedaan en die het niet durven vertellen omdat ze bang zijn voor de reactie’s van de buitenwereld. Mensen die hun partner ontrouw zijn geweest en erover zwijgen, mensen die zijn mishandeld of misbruikt en de dader heeft ze door intimidatie het zwijgen opgelegd, ze schamen zich omdat ze zich schuldig voelen. Mensen die thuis in het verborgene dingen doen of bekijken waarvan ze weten dat het niet goed is. vul het maar in.

Ieder verborgen plekje, is een dónker plekje. De duivel is de vorst der duisternis en alles wat wij in het donker proberen te houden komt daardoor in de macht van de vorst der duisternis.

In I petr.2:9b staat dat wij uit de duisternis, geroepen zijn tot Zijn wonderbaar licht. Door het offer van de Here Jezus aan te nemen zijn wij inderdaad ook úít die duisternis gekomen en in het licht van God terechtgekomen. Wij wandelen dus, als het goed is, niet meer in die duisternis. Maar wél kan het zo zijn dat er nog een stukje duisternis, zich in ons probeert te verbergen. Zoals die slogan ook weleens gebruikt wordt voor de kindertjes die in oorlogsgebied hebben geleefd, dan zegt men:“Je kunt een kind wel uit de oorlog halen, maar niet de oorlog uit het kind”.

Wij mogen die donkere ruimte open maken en eruit laten wat zich daar bevindt. Vaak hebben we er met de Here God al over gesproken maar blijft het ons naar beneden halen en dan is het goed om een vertrouwenspersoon te hebben om je hart mee te delen. En op het momént dat wij die ervaring of die pijn, die fout of zonde úít dat donker halen en aan het licht  brengen, dan verliest satan zijn grip er op. Het is goed om dingen uit te spreken, je hoort het zó dikwijls dat als men eenmaal begint om zich uit te spreken, dát op zich al zoveel verlichting geeft. En natuurlijk is dit niet gemakkelijk, het is al een hele strijd óm het met iemand te durven delen en in veel gevallen een diep proces, ik heb bijvoorbeeld zelf gewerkt met mensen die misbruikt zijn en in die levens is zoveel kapot gegaan, zoveel kapot gemaakt, dat de weg naar herstel een weg is van rouw, van pijn, van verdriet. Maar de Here wil erbij zijn, elke stap van die moeilijke weg, en Zijn bemoediging, vertroosting en liefde laten voelen.

Als je uit de donkere plekjes de dingen uitspreekt, dan brengt dat “verlichting”, letterlijk en figuurlijk. We mogen alles eruit-spreken, waardoor ons hart in gewicht verlicht wordt en dan mogen we Gods licht in dat duistere plekje vragen, zodat er niets meer te verbergen valt op die plaats waarna er ook ruimte komt voor herstel.

Het onderstaand gedichtje is eigenlijk meer een proclamatie, een gebed, en misschien voor jou die dit nodig heeft een begin van een weg naar herstel.

O Heer, elke verborgenheid
wil ik brengen in Uw licht,
alles wat nog in het donker is
leg ik voor Uw aangezicht.
De koning van de duisternis
ontzeg ik élke heerschappij,
in mij kan er maar één de Heerser zijn,
mijn Here, dat zijt gij!