God heeft een plan met ons leven, Hij weet precies hoe ons geestelijke huis eruit moet gaan zien, Hij is de Architect, de grote Bouwmeester en wij mogen luisteren naar de aanwijzingen die Hij ons geeft. Psalm 127 begint met te zeggen: Als de Here het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen de bouwlieden daaraan.

We kunnen nog zoveel predikingen horen, nog zoveel in onze bijbel lezen, nog zoveel conferenties volgen, het heeft totaal geen nut als wij ons afsluiten voor de aanwijzingen en de terechtwijzingen van God.

Hij wil ons gebruiken in Zijn dienst, in Zijn Koninkrijk en soms kan het zijn dat we een woord van de Heer hebben gehad, een belofte voor de toekomst of wat dan ook, en door te bouwen volgens Zijn aanwijzingen komen we ook daar stapje voor stapje dichterbij. David had jarenlang achter zijn schaapjes aangelopen, en op een dag werd hij zomaar achter die schaapjes vandaan geroepen en gezalfd tot koning. Maar tussen het moment van de zalving en het daadwerkelijke koningschap, zaten nog heel wat jaren. Jaren waarin David gevormd werd, waarin hij geleerd heeft en waar hij de almacht van God ervaren heeft. En dat alles tezamen maakte dat hij een goed koning kon zijn.

We hebben soms wat geduld nodig, soms gaat er tijd overheen om daar te komen waar de Here ons hebben wil. Maar deze tijd mogen we gebrúíken, we mogen hem uitnutten en er iets mee doen, zodat óók wij gevormd en opgebouwd worden tot dát bouwwerk dat de Bouwmeester in gedachten heeft.