Willekeurige bemoediging
  • Very high tea!
    Vandaag een heeeel vroeg blogje. Om half zeven vertrek ik met Joyce, de jongste dochter, naar Stefanie, de middelste dochter. …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Spuugzat!!

De Bijbel leert ons dat het ons goed zal gaan zoals het onze ziel goed gaat. De ziel is dus heel erg belangrijk, een graadmeter voor het welbevinden van de mens. Ik heb daar weleens eerder over geschreven en wil er niet teveel over uitwijden nu. In ieder geval is het zo dat de ziel “gevoed” moet worden, en God geeft ons door middel van Zijn woord, voedsel voor de ziel. Maar er wordt veel te weinig van gegeten, ik denk als je de gemiddelde christen zou vragen hoeveel tijd hij/zij besteedt aan Bijbellezen per dag, dat je geen uren te horen krijgt, misschien zelfs niet eens minuten doch dat de wedervraag zal zijn: bedoel je élke dag? Klinkt grappig, maar helaas is dat wel de droevige waarheid.(goede uitzonderingen daargelaten natuurlijk.)

Ik besef dat dit een ernstige zaak is die ik mij vooral ook zelf ter harte neem, want waarom eten we niet van het voedsel van God? Omdat we vol zitten, vol met de lekkernijen die voor onze neus worden uitgestald op de tafel van de vijand van God, de duivel. Meer en meer raken de kinderen van God de weg kwijt, alles wordt zo gemakkelijk en zoveel wordt er “normaal” gevonden. En vanzelf raken we met z’n allen verstrikt in de netten van de duivel. We denken er zelfs niet meer over na, iedereen doet het, dus waarom jij/ik dan niet? En je kunt zelf vast genoeg dingen bedenken die je hier kunt invullen, zomaar van die kleine dingetjes waarvan je diep in je hart wel wéét dat het niet goed is, maar die je tóch doet. En hierdoor raken we “vervuld”, “gevuld”, “vol” van de smerigheid van deze wereld, vol van de smerigheid van de duivel en is er geen plaats meer voor het goede voedsel.Het gevolg daarvan is dat we niet groeien, want groeien kun je alleen als je goed voedsel eet. Oh, jawel, we dijen uit, we raken totaal verzadigd en worden breder en breder, we nemen steeds meer plaats in in deze wereld, we komen vast te zitten, er is bijna geen beweging meer in ons leven, maar naar bóven groeien doen we niet.

Spreuken 26:11 : Een zot die zijn dwaasheid herhaalt, is als een hond die naar zijn braaksel terugkeert. Ik heb natuurlijk een hond, en ik weet dat een hond braakt als hij iets verkeerds gegeten heeft. Dan gaat hij gras eten en braakt dat verkeerde voedsel uit, daar moet hij vanaf. We zijn dwaas wanneer we vasthouden aan ons onverstand, wanneer we steeds opnieuw verkeerd voedsel tot ons nemen, wanneer we zo deel hebben aan de werken van de duisternis. Over and over again!

Wordt het niet eens tijd dat we walgen van al die smerigheid? Dat we het uitspúgen, dat we keuzes maken, kiezen voor het goede voedsel, kiezen voor God, kiezen om Hem te volgen, Hem te dienen, Hem lief te hebben. Hij heeft ons ónvoorwaardelijk lief, 100% van Zijn liefde is voor ons, is Hij het dan niet dubbel en dwars waard dat wij Hem ook die 100% geven? We zeggen het wel met onze mond, maar onze daden getuigen nog zo dikwijls van andere dingen. Velen zijn “lauw” geworden, hebben het vuur van God vermengd met de ijskoude minachting van de duivel en we denken ook nog dat dat best samengaat. Ja, als je ons vráágt, dan weten we het allemaal maar al te goed, maar nogmaals, uit onze daden blijkt het tegendeel. Laten we onszelf leegmaken en al die smerigheid uit ons leven wégdoen, en als we dan leeg zijn, kunnen we een gezonde honger ontwikkelen naar Gods voedsel, en ons daarmee vullen, onze ziel voeden en ervoor zorgen dat het ons wél gaat, naar geest, naar ziel en naar lichaam.

 

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


1 + 5 =