Lege woorden, gebakken lucht, inhoudsloos gebabbel, het zijn zo maar een paar uitdrukkingen die gebruikt worden voor woorden die niet vanuit het hart komen. Het zijn woorden die niet gevoeld worden, niet door degene die ze spreekt en ook niet door de ontvanger. Het zijn woorden die uiteindelijk zelfs soms tot schade kunnen leiden.

Misschien ken je dat ook wel, mensen die met je praten maar waarvan je merkt dat hun gedachten met heel iets anders bezig zijn. Je ziet hun ogen en hun aandacht telkens opnieuw afdwalen. Mensen die je dingen vertelt die ze even later niet eens meer correct weten, of namen die je noemt die men meteen weer vergeten is: “eh, hóé heet hij/zij ook alweer waar je gebed voor wilt?” Niets is pijnlijker dan dat!!

Ik weet uit mijn werk in de hulpverlening dat mensenharten hunkeren naar aandacht, naar een écht luisterend en meelevend hart, naar een oprecht en diep gemeend gebed. De keren dat ik na een gesprek met mensen afsluitend bad (iets dat daar gewoon was) werden mensen geraakt omdat ik in mijn gebed de namen had genoemd van diegenen waar de mensen over gesproken hadden, hun kinderen of andere geliefden waar zij het moeilijk mee hadden. Of omdat ik de situaties en problemen benoemde waar ze mee zaten. Zoiets simpels, ik had er nooit bij stilgestaan dat dat zó’n impact kon hebben. Maar nét zo’n impact heeft het op mensen als we ze “gebakken lucht” proberen te verkopen. Dat kwetst!! Ik ben me daar toen heel erg bewust van geworden en let daar op, hoewel ik daar ook nog veel in te leren heb hoor!

We leven momenteel in een tijd waarin veel mensen ondergaan in ellende. Zovelen, ook juist Gods kinderen, worden aangevallen en ervaren strijd in hun leven. Je kunt alleen staande blijven als je een echte relatie met God hebt gebouwd, want als je altijd aan de oppervlakte bent gebleven zul je omvallen in deze tijd. Dat zie ik meer en meer gebeuren. Er is een tijd geweest dat je kon meedobberen, meeliften op het geloof van anderen, maar die tijd is voorbij en een ieder die geen goede stevige basis heeft valt om! Daarom is mijn blogje van vandaag eigenlijk een oproep. Een oproep voor de kinderen van God om tijd met Hem door te brengen, echte quality time, zodat er een diepe en hechte relatie uit voort zal komen die ervoor zorgt dat je staande kunt blijven in de stormen die alleen maar toe zullen nemen. En wanneer wij standvastig zijn kunnen we ook anderen helpen, steunen en een voorbeeld zijn want dát is wat men ziet. Men ziet hoe wij zijn, wat we doen, hoe we reageren, wat we zeggen en of ons leven in overeenstemming is met onze woorden. Zó belangrijk is dat!

Weet je, dikwijls zijn de dingen die ik schrijf “door de diepten heen” geschreven, op de bodem van het dal heb ik mijn ogen en mijn hart omhoog geheven en met mijn hemelse Vader gesproken. Dáár is het dat ik Zijn liefde en Zijn kracht telkens weer het meest intens mag ervaren, dáár is het dat ik me zó gekoesterd en geliefd mag voelen. En dát is wat ik zo graag wil overbrengen, dáármee wil ik graag mensenharten bemoedigen, En natuurlijk is het op de bergtop óók mooi en fijn en mogen we ook daar genieten, maar daar heb je zoveel om naar te kijken, zoveel uitzicht en zoveel dingen die je aandacht vragen of je aandacht afleiden. In het dal kun je maar één ding doen, en dat is omhoog kijken, en ik heb ervaren dat daar dan altijd weer Vader God is die mijn blik vangt in de Zijne, dat Hij zelfs zonder woorden mij begrijpt en dat Hij Zijn hand naar mij uitstrekt en me tegen Zich aantrekt. Daar, dicht bij Hem, daar ben je veilig, daar is het goed…

Ik besef dat het vandaag een ernstig en serieus blogje is geworden maar ik hoop dat je de roep en het verlangen van Vader God er doorheen mag voelen, Hij wil jou zó graag dicht aan Zijn hart hebben en Zijn liefdevolle armen om jou heen slaan, je beschermen, je verwarmen, je vertroosten en koesteren. Ik wens je dát toe, niet alleen voor vandaag maar voor iedere nieuwe genadedag die we nog op deze aarde mogen doorbrengen! Moge de Here je zegenen!