Rust, reinheid en regelmaat. Voor de wat ouderen onder ons nog een bekend gegeven. Dit was vooral voor opgroeiende kinderen vroeger erg van belang, en het zou voor de generaties van nu nog steeds gewenst-, zo niet bittere noodzaak- moeten zijn. 

Vorige week hadden wij in onze gemeente een jeugdevent. Er was een avond georganiseerd speciaal voor de jeugd en er zijn heel wat jonge mensen op af gekomen. Het was een mooie en gezegende avond en er waren ook een heel aantal jongeren die op deze avond hun hart aan de Here gegeven hebben. Dus een geslaagde avond. Maar wat mij opviel was dat er zo weinig rust is onder de jongeren. Het was de hele avond in en uit lopen. Constant heen en weer lopen, in de gang met elkaar praten, even naar buiten, en het bleef maar aan de gang. Ik was op die avond om te helpen met de boekentafel en ik stond net buiten de zaal op de gang en zag dus constant de jongeren aan mij voorbij komen. Zo was er ook een meisje dat voortdurend met de telefoon aan haar oor de zaal uitkwam en zodra was ze weer binnen, ging dat ding blijkbaar weer en kwam ze weer naar buiten. Ik zag ook verschillende anderen die, in de zaal, met hun telefoons bezig waren. Geen rust! Veel jeugd en jong volwassenen zijn gewoon verslaafd aan die dingen, hij gaat nooit uit, hooguit op trillen, maar je moet toch vooral bereikbaar zijn voor iedereen. Hoe leren we onze kinderen dat weer af? Hoe leren we ze om bereikbaar te zijn voor de Here God? En zijn we zelf wel te allen tijde bereikbaar voor Hem? 

De jeugd van vandaag heeft veel te veel waarmee zij zich bezighouden of beziggehouden worden. Ouders doen hun kind op allerlei clubjes, sporten, enz. Elke keer is er wel weer wat anders te doen. Kinderen komen niet meer echt in de rust. Ook als ze thuis zijn dan is er altijd wel die Wii, de spelcomputer of de gewone pc. Op jonge leeftijd zijn ze al in het bezit van een mobieltje en ze zijn bedreven in al deze dingen maar echte rust is ver te zoeken want de geest wordt voortdurend geprikkeld en beziggehouden, 

Multitasken

Ouders zijn natuurlijk degenen die hierin een voorbeeldfunctie hebben. maar ook de volwassenen hebben veel te veel zaken die hen bezighouden, zodat de kinderen ook daar dikwijls geen goed voorbeeld krijgen. Als je de mensen hoort dan zijn de dagen tekort om alles te doen wat ze gepland hadden. Multitasken is een kunst (die alleen vrouwen schijnen te beheersen), maar waarom is het nodig? Waarom al dat geren? Vroeger was het een tijdje in de mode om overal van die stickers met christelijke leuzen op te plakken, ik had er ook een hoop, en op één van die stickers stond: sta stil, en let op Gods wonderen………………..leren ouders hun kinderen nog om eens een poosje gewoon stil te worden, de rust te nemen? of worden ze dan maar voor de tv gezet? Hoeveel kinderen hebben er van die ondingen op hun kamer? Is dat nodig? en zo ja, waarvoor dan? Moet je eens in alle ernst over nadenken, is daar een zinnige reden voor? 

De term “stille tijd” is vaak niet meer dan dat, een term. De Here Jezus zocht vaak de afzondering om met Zijn Vader te praten. Hoe kunnen kinderen leren om stil te worden voor de Here God als zij het thuis niet geleerd hebben? Het is een algemeen bekend feit dat men tegenwoordig nog maar heel kort zijn aandacht bij één ding kan bepalen. De aandacht van jongeren, kinderen, mensen in het algemeen moet tegenwoordig “gevangen” worden door een veelheid aan variatie in een bepaald tijdsbestek. Concentratiestoornis, een modeverschijnsel? of een gevolg van de “geest” van deze tijd? 

Als zulke dingen me opvallen dan kijk ik altijd eerst naar mezelf, want ook al heb ik geen kinderen meer thuis, ook ik heb het nodig om rust in te bouwen in mijn dagen, tijd die ik doorbreng bij de Here God. Door zo’n gedachte word ik altijd eerst bij mijn eigen gedrag bepaald en dan is het interessant, én confronterend, om te zien hoe ikzelf mijn tijd en mijn dagen indeel en besteed en ik zou het iedereen aan willen raden. Vooral als je nog kinderen thuis hebt is het heel erg belangrijk om weer eens te kijken naar wat ze zo’n hele dag doen en naar wat ze te doen hebben. Is het allemaal nodig? Is er genoeg tijd om tot rust te komen? Zijn daar de maaltijden aan tafel om samen lekker te praten over de dag? Is er het naar bed gaan ritueel waar kinderen hun vragen kunnen stellen, waar je als ouders samen met ze bidt voor alles wat gepasseerd is? Haal die tv weg, stel een limiet aan spelcomputer en internet, laat ze lekker spelen op een normale manier zonder ze van het ene clubje naar het andere te sleuren, Ja maar, vriendje of vriendinnetje zus of zo mag dat ook, dus ik wil het ook. Een verzoek waar ouders vaak voor door de knieën gaan, maar is het nodig? Is het van positieve invloed op het welzijn van het kind? 

Wat hebben kinderen het hardste nodig? Rust, reinheid en regelmaat! Wat hebben volwassenen het meeste nodig? Rust, reinheid en regelmaat. Die regelmaat zorgt voor discipline, waar het tegenwoordig ook veelal aan schort, de reinheid is vooral van belang als het gaat om ons geestelijke welzijn, zorg dat er niets is dat ons of onze kinderen kan verontreinigen, en rust kunnen we vinden in die stille momenten als we in gesprek gaan met onze Vader God. 

(Misschien een leuke zelftest: Probeer eens om tijdens de maaltijden, en ook ’s avonds een uurtje, alle telefoons uit te zetten………….

Psalm 23

Immers heb ik mijn ziel tot rust en stulte gebracht als een gespeend kind bij zijn moederl; als een gespeend kind is mijn ziel in mij. Psalm 131:2.