Psalm 23, een heel bekende Psalm, een mooie Psalm, een bijzondere Psalm ook, omdat David zelf herder was, en in deze Psalm de Here als zijn Herder beschouwt.

vers 1: De Here is mijn Herder, mij ontbreekt niets. Heel deze Psalm spreekt van de voorzieningen die God geeft. David begint er al mee om te zeggen dat hem niets ontbreekt, hij komt niets tekort, alles wat hij nodig heeft wordt hem door zijn “Herder” gegeven.

Vers 2: Hij doet mij nederliggen in grazige weiden; Hij voert mij aan rustige wateren. Dan spreekt hij ook over rust, over het feit dat de Here God hem brengt naar die plaatsen waar hij volkomen tot rust mag komen.

vers 3: Hij verkwikt mijn ziel. Hij leidt mij in de rechte sporen om Zijns naams wil. Ergens anders in de bijbel staat dat het ons wel zal gaan zoals het onze ziel welga. God zorgt voor zijn ziel, én Hij leidt hem op die rechte weg zodat hij ziet waarnaar hij op weg is. God geeft hem duidelijkheid in zijn leven.

vers 4: Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis, ik vrees geen kwaad, want Gij zijt bij mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij. Van God staat geschreven dat Hij Licht is, daarom hoeft David niet te vrezen als hij door de duisternis wandelt, want als God bij hem is, dan moet elke duisternis wijken voor het licht, dat God is! En ook biedt God troost voor elk verdriet.

vers 5: Gij richt voor mij een dis aan voor de ogen van wie mij benauwen; Gij zalft mijn hoofd met olie, mijn beker vloeit over. Het woord van God is voedsel voor de ziel, en in dat woord van God staan zoveel beloften, bemoedigingen, vertroostingen, wijsheden. Voor elk probleem, voor elk verdriet, voor elk gevaar, voor alles heeft de bijbel wel een toepasselijk woord. De dis die God aanricht staat vol met heerlijkheden, waarvan David kon nemen en waarmee hij zich mocht verzadigen, ook al was dat in zijn tijd nog meer een overgeleverd woord, dan een geschreven woord.  In alle rust mocht hij dit woord tot zich nemen, zonder angstig te zijn en zonder zich opgejaagd te voelen door zijn belagers. Hij had geen behoefte van de tafel van deze wereld te eten, hij mocht eten van de tafel die door God voor hem bereid werd. David zegt, Hij zalf mijn hoofd met olie, Gods geest was “op” David, pas nadat de Here Jezus naar de hemel teruggegaan is kwam de Geest van God om “in” de mensen te wonen, om te blijven, maar in de tijd van David was de Geest van God op hem, maar hij kreeg zo’n zalving van God, “zijn beker vloeit over”, dat hij daarmee ook anderen kon zegenen.

vers 6: Ja, heil en goedertierenheid zullen mij volgen al de dagen van mijn leven; ik zal in het huis des Heren verblijven tot in lengte van dagen. Heil en goedertierenheid zullen mij volgen, hier zegt hij niet dat hijzélf deze dingen moet najagen, nee hij vertelt hier dat hij ervan overtuigd is dat God daarin zal (blijven) voorzien. Hij was zeker van de zegeningen van God. En hij was ook zeker van zijn einddoel, het huis des Heren, dáár is hij naar op weg en dáár wil en zal hij verblijven, ook daar was hij zéker van. David had God leren kennen in voor- en tegenspoed. Hij wist wie God was en wat Hij voor hem betekende.

In deze Psalm, van slechts zes verzen lang, staat alles wat David vond in God, nl:
Voorziening
Rust
Verkwikking
Leiding
Licht
Bescherming
Vertroosting
Voedsel
De Heilige Geest
Overvloed
Zegeningen
Een doel
Zekerheid
Alles wat David maar nodig had, vond hij in zijn God, maar deze God is óók onze God en óók wij mogen voor vandaag deze dingen zoeken en vinden bij Hem.

Ik wens je een mooie en gezegende dag toe!