Willekeurige bemoediging
  • Heb je Hem niet gezien?
    God was erbij… heb je Hem niet gezien? Hij was erbij, keek je net weg misschien? God was erbij, Hij …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Proberen?

hourglass

Geduld is een schone zaak.

Mijn jongste dochter, Joyce was vroeger nogal een beetje een rouwdouwer (ja, zo schrijf je dat woord, heb ik eerst even opgezocht ;-)) Maar nogal onverschillig in het doen van dingen. Zo was ons tuinhek bijvoorbeeld niet meer te openen. Het begon wat te verzakken aan één kant maar als je dan, bij het openen het hek een klein beetje optilde was er niets aan de hand en kon je het keurig opendoen. Maar wat deed Joyce? Ze kwam aanrijden op haar fiets, stapte af en deed met de hand de klink omhoog en trapte vervolgens met haar voeten met grof geweld dat hek open. Tja, daar werd het hek niet beter van natuurlijk…

Misschien heeft ze dat wel van mijn broer. Vroeger hadden wij een, door mijn vader zelf gemaakt, scrabblebord. Maar we deden er nooit een spel mee, omdat dat ding voortdurend aan de deur vastgespijkerd zat. Wij hadden een achterdeur met 2 ruiten erin, één boven en één beneden, maar die deur klemde nogal en mijn broer gaf dan steevast met zijn achterste een dreun tegen die deur, waardoor menig maal dat glas kapot is gegaan. En dan moest dat scrabblebord er weer zolang voor. ’t Zit in de familie denk ik :-)

Maar ik begrijp dat niet, ja, natuurlijk kunnen kinderen best weleens onbezonnen te werk gaan, maar als je dan al wat ouder wordt, dan zou je toch verstandig genoeg moeten zijn om na te denken en te gaan kijken waaróm je bijv. dat hek niet open krijgt, of waaróm die deur niet goed open gaat? Voor elk “waarom” is er ook een “daarom”, heus.

Zou dat voor geestelijke zaken dan óók gelden? Ik denk het wel. Soms kun je iets zo graag willen, en dan bid je ervoor, je vraagt de hemelse Vader om dit speciale iets en het lijkt wel alsof God doof is, alsof Hij niet hoort. En dan kan het gebeuren dat je óók in dat geval maar gewoon wilt dóórdouwen, netzolang tot je gekregen (of moet ik zeggen “genomen”) hebt wat je zo graag wilt hebben. Als ik bijvoorbeeld aan Abraham en Sara denk, God had hen nageslacht beloofd, maar Sara vond zichzelf te oud, zij dacht dat het onmogelijk was om nog kinderen te krijgen. Zij regelde het zo, dat Abraham bij haar slavin een kind verwekte, maar zijzelf kreeg óók nog de door God beloofde zoon, en het resultaat is dat er tot op de dag van vandaag nog steeds de scherven van geraapt moeten worden……

Klaagliederen 3:25-26 : Groot is de Here voor wie Hem verwachten, voor de ziel die Hem zoekt; goed is het, in stilheid te wachten op het heil des Heren.

Als de dingen niet zo gaan zoals wij het graag zouden willen dan is het niet goed om door te douwen, maar dan is het goed om eens stil te worden. Er staat over Elia ook nog een verhaal, hoe hij op de berg stond en wachtte totdat de Here met hem zou spreken, en er kwam eerst een enorme wind, daarna een aardbeving, en daarna een vuur, maar God sprak pas met hem toen het stil geworden was. Wij mogen ook wachten op die stilte en luisteren naar wat God in die stilte tot ons te zeggen heeft. En als er waaroms zijn in ons leven, dan mogen we aan Hem ook vragen om ons daar duidelijkheid in te geven. Zodat we geen brokken maken en de dingen op onze eigen manier invullen, zoals Sara dat deed. God had kinderen beloofd en toen ze niet snel genoeg kwamen, terwijl Sara er sowieso al haar twijfels over had, zou ze wel even helpen om die belofte in vervulling te doen gaan. Ze had het niet goed begrepen.

Tja, dat hek (van Joyce) en die deur (van m’n broer) ze waren allebei bedoeld om open te gaan, maar de manier waaróp, die is beslist niet zoals zij hem invulden hoor, geloof me. En daardoor krijg je brokken. Weet je waar het hen én ook Sara aan ontbrak?? Aan geduld! Die tekst zegt dat het goed is om in stilheid te “wachten”, moeilijk hè? Maar het loont de moeite om het wel te doen. God wil in die stilte tot ons hart spreken, Hij komt niet bulderen, vaak is het zelfs een zacht fluisteren wat Hij doet, en dan wil ik niet dat er van alles is dat Hem kan overschreeuwen, zodat ik geen woord kan verstaan. Ik wil Hem graag hóren.

Zip-It-creating-a-zip-folder_pages[1]Zo in de stilte zitten?
da’s moeilijker dan ik dacht,
dat hele lege, niks
terwijl ik zomaar zit, en wacht?
Maar ‘k heb die stilte nodig
omdat ik anders niet goed hoor,
ik wil de stem van God verstáán
die zachtjes fluistert in mijn oor.

 

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail
  • Jaap:

    Geduld is heel belangrijk ,maar wordt nogal eens op de proef gesteld.ook de duivel doet intussen zijn werk..
    Daar hebben we ook tegen te strijden. Maar we blijven alert en bidden om kracht en vertrouwen op Gods
    Beloften.

    Groet Jaap


4 + 1 =