Maar wie onder u groot wil worden, zal uw dienaar zijn, en wie onder u de eerste wil zijn, zal uw slaaf zijn; gelijk de Zoon des mensen niet gekomen is om Zich te laten dienen, maar om te dienen en Zijn leven te geven als losprijs voor velen. Matth. 20:26-28.

Bovenstaande tekst trof mij. Het gaat hier over dienen. Het is een antwoord van de Here Jezus op de vraag van een moeder die tot Hem komt en vraagt of Hij haar alvast de verzekering kan geven dat haar twee zonen in de hemel ter rechter en linkerzijde van Hem mogen zitten. Het is een vraag die we misschien hoogmoedig vinden, ongepast ook, want deze moeder wil voor haar zonen alvast een belangrijke plaats in de hemel reserveren, omdat zij vindt dat haar zonen dat verdienen. Toch is het ook herkenbaar want ook tegenwoordig wordt er, binnen de kringen der gelovigen, min of meer gestreden om toch maar belangrijk gevonden te worden. Vooral met de mogelijkheden van vandaag, zoals o.a. televisie, internet, (zelfs ook via je mobieltje), zijn de mogelijkheden onbeperkt om van je te laten horen. Aan de ene kant heel goed dat dat tegenwoordig kan, want je kunt veel sneller op de hoogte zijn van elkaars noden of juist getuigenissen, je kunt met elkaar blij zijn of meehuilen. Het geeft ons de mogelijkheid om elkaar op te bouwen of voor elkaar te bidden en dat zijn mooie dingen. Je kunt het echter ook gebruiken als een soort trofeeënvitrine waarin je je prestaties tentoonstelt. Meer en meer worden deze media gebruikt om “op te scheppen” over alle grote daden die men doet, neem bijvoorbeeld alleen Facebook maar.

In bovenstaand Bijbelgedeelte heeft de Here Jezus het over het feit dat Hij “dient”. Het woord “dienen” is vandaag de dag veelal vervangen door het woord “ver-dienen”. Er wordt door veel mensen op de één of andere manier arbeid verricht voor Koning Jezus, maar heel dikwijls wordt daar een verwachting aan verbonden. Men verwacht eer van de mede gelovigen, men verwacht “een naam” te maken. Men verwacht dat anderen opkijken naar hem/haar.  En hoe meer dit ook gebeurt, hoe meer men zich verheven voelt boven de rest.

Wat zegt de Here Jezus nou eigenlijk in dat Bijbelgedeelte? Hij zegt deze dingen niet als een soort afstraffing, zo van: als jij zo belangrijk wil zijn dan zal Ik er weleens voor zorgen dat je een slaaf zult worden, nee Hij geeft eigenlijk meer aanwijzingen hoe je dat kunt bereiken. Hij zegt daar dat als je “iemand” wilt zijn, je je dan moet gedragen als een “dienaar” iemand die anderen dient, iemand die zich met hart en ziel wil inzetten voor die ander zónder er zelf voordeel uit te willen halen. De Here Jezus zegt verder dat als iemand de eerste (de belangrijkste) wil zijn, dat zo iemand zal zijn als een slaaf. Opnieuw de nadruk op dat dienen. Iemand die wil dienen staat niet boven de anderen maar stelt zich nederig op, zo iemand is niet haantje de voorste maar verblijdt zich in de zegeningen die een ander ontvangt en zal er alles voor doen om hem of haar te helpen zoveel mogelijk gezegend te worden. Hij zal er alles aan doen om die ander in de schijnwerper te zetten en niet zichzelf. Een slaaf was iemand die hard moest werken en zelf tevreden moest zijn met zijn dagelijks voedsel en een dak boven zijn hoofd, iemand die als eerste moest opstaan en als laatste naar bed kon. De Here Jezus geeft Zichzelf als voorbeeld, Hij is daar nog niet gestorven maar hij vertelt daar dat Hij niet is gekomen om zich te laten bedienen, maar dat Hij is gekomen om te dienen en Zichzelf te geven als een losprijs voor velen. Hij gaf alles. Dát is dienen!

Wij zijn niet geroepen om eer van mensen te verzamelen, we zijn niet geroepen om “belangrijk” gevonden te worden, of om de genade en zegen van de Here God tot onze persoonlijke trofeeën te maken, wij zijn geroepen om te dienen. Gewoon in alle eenvoud, de minste te zijn, degene die anderen naar de overwinning helpt zonder aanspraak te maken op een deel van het prijzengeld. De Bijbel zegt dat wij ons loon zullen ontvangen wanneer de Here Jezus terugkomt. Dan zal Hij ieder vergelden naar dat zijn werk is. Uit liefde en dankbaarheid voor de Here Jezus en voor het offer dat Hij voor ons heeft gebracht willen wij dienen in Zijn Koninkrijk, zoals bijv. moeder Theresa dit deed, ongezien, onopgemerkt voor vele jaren, deed zij haar werk onder de allerarmsten en was één met hen. Uiteindelijk is zij opgemerkt maar het heeft haar niet veranderd. Zij bleef in alle eenvoud God en mensen dienen. Zij had het begrepen, zij was zoals de Here Jezus was, Hij werd ook één met ons mensen, niet verheven bóven ons. Gelukkig zijn er ook velen die op deze manier, in alle stilte en bescheidenheid, dienstbaar zijn daar waar zij hard nodig zijn.

Het is wel een mooi nadenkertje, soms is het goed om weer eens kritisch naar onszelf te kijken en ons af te vragen: wat is onze motivatie, waarom doen wij de dingen die wij doen? En zijn wij nog in staat om op die manier te dienen?