Willekeurige bemoediging
  • 19 augustus 2008
    Ik had kortgeleden een gesprek met iemand die mij vertelde al van jongs af aan dingen stiekem te doen. Vroeger …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Prietpraatjes.

De kinderen van mijn oudste dochter waren vorige week  zaterdag bij mij en op een gegeven moment zei Lynette van 6: “Oma, ik was vroeger een bangerik, Elise een drifterik en Sanne een rusterik” Hahaha, geweldig toch? Zulke uitspraken zijn leuk om te onthouden voor later, kinderen kunnen van die grappige dingen zeggen.

Toen mijn neefje Ezra 4 was zat hij een keer samen met zijn vader tv te kijken en er was één of andere uitzending waarin (toen nog Koningin) Beatrix voorkwam. Ezra keek ernaar en zei: Hé pap, zo iemand heb ik ook met Koninginnedag gezien :-)

Ach weet je, ik wil het eigenlijk neerzetten als een stukje zelfonderzoek. Ezra was nog een kind, een jongetje van 4 jaar oud, Lynette is 6, maar als ze 20 zijn, dan zijn ze volwassen en dan worden ze geacht meer te weten, meer te kunnen, meer te kennen.

I Kor.13:11 : Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, dacht ik als een kind en redeneerde ik als een kind. Maar nu ik volwassen ben, heb ik het kinderlijke voorgoed achter mij gelaten. Hoe zit dat met ons, zijn we volwassen christenen, of zijn we nog geestelijke “kinderen”? Als wij gewoon eens kijken naar onszelf en naar onze relatie met de Here God, wat moeten wij daaruit concluderen? Het is een vraag waarop we allemaal zelf ons eigen antwoord mogen geven. En weet je, je moet eerst kind geweest zijn om uiteindelijk door te kunnen groeien naar die volwassenheid. Een kind mag heerlijk kind zijn en de uitspraken die ze soms zijn op zo’n moment geweldig om te horen, alleen is wel de bedoeling dat kinderen doorgroeien naar die volwassenheid.

Wanneer je nog maar net tot bekering gekomen bent, dan ben je ook nog een kind en dat mag je ook zijn, het is alleen wel belangrijk dat er vooruitgang en groei in je relatie met de Here zit. En deze groei houdt nooit op, er is altijd meer te bereiken in ons geestelijk leven.


facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail
  • Jellien:

    En toch, die kinderlijke verwondering is bij mij niet verdwenen. Ik kan zo intens genieten van de wonderen die God in Zijn schepping heeft gelegd, elke dag weer. Wordt als de kinderen…
    Bedankt voor je dagelijkse overdenkingen; het zijn echte pareltjes!

    • Ingrid:

      Dankjewel Jellien! Ja, we mogen inderdaad die kinderlijke verwondering en blijdschap behouden en uiteraard ook een kinderlijk vertrouwen in Hem! En wat is er inderdaad heerlijker dan te genieten van al het moois dat Hij heeft gemaakt.

      Wat zijn we rijk als we ons Zijn kinderen mogen weten hè?

      Liefs,
      Ingrid.


3 + 3 =