De tweede dag van het nieuwe jaar 2014. Wat is de afgelopen maand snel gegaan, zo leef je naar de feestdagen toe en zo zijn ze ook alweer voorbij en ligt er een nieuw jaar open voor ons.

De meeste mensen hebben waarschijnlijk ook een nieuwe agenda open liggen. Ikzelf had vroeger nooit een agenda totdat ik meer afspraken kreeg en meer familie die jarig werd en ik alles niet meer kon onthouden omdat het teveel werd. Tegenwoordig heb ik dus altijd een agenda. Heel makkelijk is het dat ik ook in mijn telefoon een agenda heb, dus ik hoef niet meer met een zakagenda te werken, maar voor thuis vind ik het nog altijd handig er eentje op mijn bureau te hebben. De eerste week ligt nu open en ik heb er voor de toekomst alvast een paar afspraken in opgeschreven: bloedprikken, afspraak voor de diabetescontrole, oogziekenhuis enz. Het zijn afspraken die in het vorige jaar voor dit jaar gemaakt zijn en die dus in mijn agenda staan. Toch staat er nog niet echt veel in de agenda, het meeste is nog blanco. Het is ook niet zo (bij niemand denk ik) dat ik elke dag en elk uur alvast gepland heb, dat kan ook niet want we kunnen niet in de toekomst kijken, gelukkig niet. Maar dat houdt wel in dat we elke dag mogen leven zoals hij komt. Elke dag is een verrassing, een geschenk van de Here God dat zichtbaar wordt door de dag heen.

Toch is het wonderlijk om te bedenken dat, hoewel wij geen dag vantevoren kunnen plannen, de Here God al van voor onze geboorte ons leven in Zijn plan had vastgelegd. Psalm 139:16 zegt: Uw ogen zagen mijn vormeloos begin; in Uw boek waren zij alle opgeschreven, de dagen, die geformeerd zouden worden, toen nog geen daarvan bestond.

Ik zou af en toe weleens willen weten wat er beschreven staat in Gods agenda voor mijn leven, maar ik realiseer me ook dat het veel beter is om het niet te weten. God is toch zoveel wijzer dan wij en Hij weet wat het beste is voor ons. Dit besef heeft ertoe geleid dat ik de dagen, en de dingen die daarin gebeuren, steeds weer in Zijn handen leg.

Ik heb het weleens eerder verteld dat er in het verleden best dingen geweest zijn die ik graag wilde hebben of waarvan ik verlangde dat ze zouden gebeuren, maar dat ik deze zaken altijd voorlegde aan God en heel vaak niet kreeg wat ik wilde of waarnaar ik verlangde.  Dat kan soms heel erg pijnlijk en verdrietig zijn, maar altijd weer als ik er later op terugkeek was ik er dankbaar voor en zag ik dat het goed was geweest, dat Gods besluiten veel beter zijn dan de mijne en dit heeft voor een groot vertrouwen gezorgd. Ik weet nu dat als God nee zegt, ook al wil ik het nog zo graag,  Zijn besluiten zonder enige twijfel de beste zijn! En al ben ik nog zo nieuwsgierig naar de plannen die Hij voor mij heeft, ik gewoon mag afwachten en ze mag zien groeien en vorm aannemen, elke dag een stukje meer.

Dit nieuwe jaar is een geschenk van de Here God en de onbeschreven bladen van de agenda van mijn hart liggen open voor Hem, Hij is de enige met een pen om ze in te vullen.

Dank U wel, trouwe Vader in de Hemel, dat U het plan voor mijn leven open heeft liggen en dat U mij wilt leiden in alle dingen, ook in dit nieuwe jaar. Dit te weten geeft mij rust en vult mijn hart met Uw vrede, die vrede die alle verstand te boven gaat. Dank U wel dat, ook al kreeg ik vaak niet wat ik wilde, ik toch altijd kreeg wat ik nodig had! Ik houd van U!

De nieuwe dag.

Een heel nieuw jaar is aangebroken
en elke nieuwe dag
is als een bloem nog niet ontloken
die zich ontvouwen mag
De kleuren zitten nog verborgen
omdat het bloempje nog niet bloeit,
doch stevig is zij vast verbonden
met de steel waaraan zij groeit.

Wanneer de bloem zich straks gaat openen
zie je daar een kleurenpracht,
maar ook haar geur zal zich verspreiden
een geur die doordringt in de nacht.
Voor elke dag is er een knopje
nu nog klein en heel erg teer,
dat zich voorzichtig zal ontwikkelen
als een dag van God, steeds weer.

Wij zouden ‘t liefste alle knoppen
openen van voor af aan,
zodat we ‘n overzicht gaan krijgen
van dagen die nog komen gaan.
God wil dat elke nieuwe morgen
verborgen blijft tot zijn begin,
pas dán zal Hij de dag ontvouwen
en legt Hij er Zijn kleuren in.

Wijzelf zijn ook net als de bloemen,
verzorgd door Hem steeds dag aan dag,
door onze Vader in de hemel
die ook óns leven kleuren mag.
Misschien zijn wij nog zo’n teer knopje,
maar ‘t maakt niet uit al zijn we klein,
wanneer we maar met elke vezel
vast aan Hem verbonden zijn.