Soms is het na de dienst druk  in de paden en moet je geduld hebben om verder te komen. Op een keer was er een heel speciale dienst geweest en het was erg druk in de samenkomst. Na de dienst stond ik vrij achteraan in de rij geduldig verder te schuifelen en op een gegeven moment zag ik iemand voorbij komen. Het was een man die samen met zijn twee zoontjes probeerde om door de menigte heen te komen. Dat was zeker niet gemakkelijk want het stond helemaal vol met mensen. Deze vader echter had er iets op bedacht, hij liep voorop en het oudste zoontje had zijn jasje vast van achteren en het jongste zoontje had de rugzak van zijn oudere broertje vast en zo liepen deze twee kleine jongens achter hun grote papa aan. 

Deze vader was een volwassene, hij had overzicht en zag precies waar er een gaatje was om door de menigte heen te komen, deze mannekes waren klein en keken alleen maar tegen een heleboel benen aan en hadden in hun eentje waarschijnlijk ergens vastgezeten zonder er echt doorheen te komen. Bovendien lijkt het alsof er geen uitkomen meer aan is als je als kleine jongen tussen al die volwassenen staat. Maar zo, achter hun vader, ging het goed. Papa baande de weg en de jongens hoefden slechts te volgen.

Ik moest hieraan terugdenken toen ik thuiskwam en bij de reakties op mijn site een berichtje zag wat er net neergezet was. Een paar zinnen waarachter een wereld van verdriet schuilgaat, mensen die iets vreselijks hebben meegemaakt en die daar nog elke dag mee geconfronteerd worden. Op dat moment dacht ik aan die twee kleine jongens die achter vader aan, naar buiten geleid werden. Ze hoefden niets te doen, alleen maar vast te houden en te volgen…. Veel mensen gaan door een donkere en moeilijke periode van hun leven en als je in zo’n moeite zit, dan kun je je soms ook heel erg klein en onmachtig voelen. De omstandigheden zijn veel groter dan dat jijzelf bent, je kunt het niet meer overzien en er lijkt geen doorkomen aan. Maar daar is “Vader”,  Hij begrijpt je volkomen, Hij weet precies wat er in je omgaat, Hij kent de vertwijfeling van je hart en de chaos in je denken, maar Hij is veel groter dan welke omstandigheid ook, Hij kan alles overzien en Hij weet de weg naar buiten. En als je in zo’n situatie verkeert waar het je allemaal te moeilijk en teveel kan lijken, dan is Vader God zo liefdevol om te zeggen: “Kom, houd Mij maar vast, Ik leid je wel en het enige wat jij hoeft te doen is Mij de weg laten banen”.

Papa voor, de kinderen erna,
ze volgen elke stap,
papa is groot, hij baant de weg,
de kindjes zeggen: “pap….
zijn we al bijna bij de deur?”
en papa glimlacht wijs,
Hij ziet ver over alles heen
het einddoel van hun reis.

Psalm 46:2 : God is ons een toevlucht en sterkte, ten zeerste bevonden een hulp in benauwdheden.