Van tijd tot tijd krijg je op Facebook een herinnering te zien van 1 of meerdere jaren geleden en vandaag kwam dit bericht naar boven van een paar jaar geleden. Ik las het nog eens door en eigenlijk raakte het me opnieuw (hoewel ik het zelf geschreven heb) en daarom wil ik het vandaag nog een keertje delen:

Stel je eens voor dat de Here Jezus een Facebook account aan zou maken, hoeveel volgers/vrienden zou hij dan wel niet krijgen? Zou jij vriend van Hem worden op Facebook? Ik wel hoor. Gaaf… denk je niet?

Ik zie het al voor me, ik ga alles van Hem volgen, berichtjes naar Hem doen, kijken wat Hij belangrijk vindt, hoe Hij Zijn dagen vult en uiteraard ook veel van mezelf delen want ja, het leven van veel mensen speelt zich af op Facebook tegenwoordig, alles wordt gedeeld, een wandeling, een boodschapje, een foto van dit, een foto van dat, leuk om met je vrienden te delen. Zo zie je nog es wat meer van elkaar dan normaal.

——–

Ik zet een foto op Facebook van een mooi oord want ik heb een leuke vakantie geboekt en ben er vol van. Prompt reageert de Here Jezus:

Jezus: “I Like! Mag ik mee?”

Ik: “Hahaha, leuke reactie… maar eh, dat bedoelt U toch niet echt? Tuurlijk in zekere zin bent U mee, ik bid altijd, ook op vakantie…”

Jezus: “Nee, écht mee bedoel ik, dat ik aan alles mee mag doen, overal mee naar toe mag en er echt voortdurend bij mag zijn.

Ik: “eh … “

Een volgende keer heb ik net een andere tweedehands auto gekocht.

Ik: “(foto) Kijk eens, mijn nieuwe auto, precies diegene die ik wilde! Superblij mee!”.

Jezus: “(droevige emoticon) Ach, je hebt me helemaal niet gevraagd mee te kijken, Ik heb nog geprobeerd om je te waarschuwen maar je hoorde me niet. Dit is niet echt een auto voor jou, deze houdt het niet lang vol”.

Ik: “(geërgerde emoticon) Nou, we zien het wel”.

Op een dag loop ik een oude vriend tegen het lijf en we praten enthousiast over van alles en nog wat, dingen van vroeger, dingen van nu en we maken ook nog een leuk selfie, grappig. Uiteraard moet Facebook hiervan op de hoogte worden gesteld.

Ik: “(foto) Oude vriend tegen het lijf gelopen, echt gave tijd gehad samen”.

Jezus: “ I like! Fijn dat je zo’n goede tijd gehad hebt! Ik mis wel iets Ik sta er niet bij op de foto, ik was er ook maar jullie hebben me niet gezien, je hebt me ook niet voorgesteld aan je vriend…”

Jezus zelf deelt voortdurend plaatjes met gebedsverzoeken. Die heeft gebed nodig, en die en die en daar is ook iemand. Al die mensen komen voorbij met hun nood. Ik word er moe van, pffff móét ik dit allemaal weten? Jezus stuurt ook veel van die verzoeken regelrecht naar mij persoonlijk. Ik voel me bijna verplicht om voor al die mensen te bidden. Het is gemakkelijker om het maar even niet te bekijken en al dat verdriet maar even langs me heen te laten gaan. Soms doet Hij zo’n pb’tje met de vraag of ik even langs iemand wil gaan, de persoon heeft het moeilijk en heeft even een beetje troost nodig en ik woon er toch vlakbij. Soms doe ik het dan wel, maar lang niet altijd. Ja, sorry hoor, ik heb ook mijn eigen dingen en niet altijd zin om dan weer iemand te bezoeken…

Ik: “(foto) Kijk eens, allemaal klaargemaakt voor de rommelmarktdag van de gemeente. Heel veel gedaan, alles netjes gerangschikt, ook nog gebakken en gekookt, supermoe maar wel voldaan”.

Jezus: “I like! Je hebt hard gewerkt, dat waardeer Ik. Heb je nu dan nog even tijd om met mij te chatten? (hartje)”

Ik: “Ben bekaf, rol meteen mijn bed in, morgen weer, oké?”

Ik ga naar bed maar baal best een beetje. Ik denk dat ik voortaan maar wat voorzichtiger ben met alles op Facebook te zetten, Jezus bemoeit Zich overal mee, en er zijn gewoon dingen die ik  zelf wil beslissen, ik wil zélf mijn tijd indelen, zélf uitmaken wat ik ga doen en wannéér ik het ga doen!

——–

Eigenlijk een beetje gek als je er zo over nadenkt hè? De Here Jezus op Facebook, ik kan het me niet voorstellen. Dus dit wat ik geschreven heb is maar een beetje gekkigheid? Nou nee, ik denk dat dit heel erg reëel is. Het speelt zich uiteraard niet op Facebook af maar wel in ons hart, in onze gedachten. Deze dingen zijn helemaal niet zo vreemd, dit gebeurt echt. De Here Jezus is bij ons, Hij ziet wat we doen, Hij weet wat we denken, Hij kent ons door en door en Hij wil niets liever dan overal bij betrokken zijn. Hij wil ons steunen, leiden, onderwijzen, helpen, bemoedigen, vertroosten, kortom, Hij wil deel uitmaken van ons leven 24/7.

Mag dat… ?