Ik schrijf dit blogje op de rand van vandaag en morgen, de rand van 1 naar 2 maart. Mijn gedachten vervuld met herinneringen want vannacht is het alweer 4 jaar geleden dat mijn schoonzoon overleed. Elk jaar weer leef je naar deze dag toe, de herinneringen die er eigenlijk altijd zijn komen rond deze datum extra naar voren en in gedachten beleef je alles opnieuw. Aan de ene kant lijkt het gisteren en aan de andere kant ben je verbaasd dat het toch al 4 jaar geleden is.

Soms kun je aan het einde van een dag, en dan zeker zo’n dag als vandaag waarin je weer zo bepaald wordt bij de eindigheid van ons mensenleven, nog weleens terugkijken, de dag nog eens overdenken en gewoon heel eventjes stilstaan bij alles wat er gepasseerd is. Dat is niet erg, dat mag, maar niet te lang want we kunnen niets overdoen, we kunnen hooguit leren van alles wat we meegemaakt hebben en dan komen mijn gedachten aan het einde van deze dag eigenlijk hier op uit:

Als ik vandaag mocht overdoen
zou het dan anders zijn gegaan?
Zou ik andere dingen hebben gezegd,
of andere dingen hebben gedaan?
Ach, er is geen dag die ooit terugkomt,
geen uur, geen minuut, zelfs geen moment,
er is niets dat ik kan overdoen,
maar daaraan ben ik wel gewend.

Zo op de grens van nu en morgen
kijk ik nog even achterom,
wat was er goed en waardevol,
en wat misschien  ’n beetje dom?
Het is goed om van elke dag te leren,
de dingen mee te nemen in mijn hart,
maar dan mag ik mijn blik weer naar voren keren,
daar brengt de nieuwe dag, een nieuwe start

Wie weet wat er in de toekomst ligt verborgen,
wie weet wat de nieuwe dag mij geeft?.
In vertrouwen ga ik straks de nacht weer in,
wetend dat God alles in Zijn handen heeft.
Hij kent mijn leven, Hij kent mijn verlangens,
Hij kent mijn fouten, maar ook mijn talent,
Hij is mijn Rots, mijn trouwe Vader.
die zelfs mijn diepste gedachten kent.

Ik hou van U, mijn lieve Vader,
ik dank U voor Uw zegen, Uw warme trouw,
Uw goedheid is groot, Uw vrede zo merkbaar,
en als ik dan opnieuw stil mijn handen vouw,
dan zijn er geen vragen, geen wensen of noden,
dan loopt mijn hart over van liefde o Heer,
dan breng ik de dag, en al wat daarin was,
en leg het alles aan Uw voeten neer.

De nacht is donker en zonder geluid,
alles slaapt, ik voel me vredig en blij..
Ook ik sluit mijn ogen en laat alles los,
de dag is nu écht helemaal voorbij…

Een dag die voorbij is, is als een bladzijde die wordt omgeslagen, er komt een nieuw, leeg blad tevoorschijn, nog onbeschreven en in de loop van de dag zal ook dat blad weer gevuld worden met alles wat er in de nieuwe dag zal gebeuren. Wanneer jullie dit blogje lezen is de nieuwe dag al begonnen en ik heb in de Bijbel zo’n mooi stukje gevonden dat alle aanwijzingen bevat om van deze dag een goede dag te maken.

Kolossenzen 3:12-17: Doet dan aan, als door God uitverkoren heiligen en geliefden, innerlijke ontferming, goedheid, nederigheid, zachtmoedigheid en geduld.  Verdraagt elkander en vergeeft elkander, indien de een tegen de ander een grief heeft; gelijk ook de Here u vergeven heeft, doet ook gij evenzo. En doet bij dit alles de liefde aan, als de band der volmaaktheid. En de vrede van Christus, tot welke gij immers in één lichaam geroepen zijt, regere in uw harten; en weest dankbaar. Het woord van Christus wone rijkelijk in u, zodat gij in alle wijsheid elkander leert en terechtwijst en met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen zingende, Gode dank brengt in uw harten. En al wat gij doet met woord of werk, doet het alles in de naam des Heren Jezus, God, de Vader, dankende door Hem!

Ik wens je Gods zegen toe.