Willekeurige bemoediging
  • Hartverscheurend!
    Gisteren las ik zoiets ontroerends, een berichtje in de Telegraaf, één van de vele verhalen die hartverscheurend zijn. Ik werd …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Om stil van te worden.

Als je Psalm 139 leest, dan zie je daar dat God zelfs onze gedachten kent, uit heel deze Psalm spreekt zó’n betrokkenheid, zó’n bewogenheid ook met ons leven. Ik heb uit deze ervaring, waarin ik temidden van de moeite zó Gods grootheid mocht ervaren, zóveel kracht kunnen putten, het heeft me zo laten zien hoezeer God met ons bezig is, en hóézeer Hij in élke situatie aanwezig is, dat ik het nooit meer ben vergeten. Voor Hem is geen verdriet te klein, je mag echt met álles bij Hem komen, maar er is ook geen wonder te groot voor Hem. Hij kan in élke situatie Zijn zegen geven, hóé het er ook uitziet. Waarmee ik niet wil zeggen dat Hij alles zo oplost zoals wij dat graag zouden zien, maar wél wil Hij Zijn armen om ons leven leggen en Zijn rust en vrede over ons leven uitgieten, zodat we temidden van de omstandigheden, vást kunnen blijven staan.

Ik heb in mijn leven diepe dalen gekend en het was juist in zo’n periode dat ik het allemaal niet meer wist. De toekomst was angstig en onzeker en ik had maar één gedachte, praten met God, en ik zocht een stille plek om Hem te ontmoeten. Op het moment dat ik daar zat, zomaar midden op de dag, in gesprek met God, heb ik ervaren hóé dichtbij ik mocht zijn. Ik heb letterlijk Zijn armen om mij heen gevoeld, Zijn liefde ervaren tot in het diepste van mijn ziel. En omdat ik er zo vol van was, heb ik er een lied van geschreven. Wat ik op dat moment heb ervaren was zó bijzonder, ik had nog nooit eerder Gods nabijheid zó direct, zó reëel, zó in en in diep ervaren. Wat ik heb geschreven zijn niet zomaar woorden, het is de belevenis van een intimiteit die ongekend was.

Ik voel dat U heel dicht bij mij bent,
mijn Vader en God, die mij goed kent,
U kent mijn pijn en mijn verdriet
mijn hart roept uit naar U, verlaat mij niet.

‘k Ervaar Uw liefde als een licht
dat schijnt in mijn hart, op mijn gezicht,
Uw liefde zó kostbaar en zó goed,
vervult mijn hele hart met warme gloed.

Ik kijk in Uw ogen, zo dichtbij,
Uw blik die mij zegt, je bent van Mij,
‘k zie een liefde zó groot dat ‘t mij verblindt
dan hoor ik nog Uw stem die zegt “Mijn kind”.

Ik voel Uw tranen, zacht en warm,
ze druppelen zachtjes op mijn arm,
dat is wat niemand anders ziet,
vaak zijn we samen blij, maar soms is er verdriet.

En dan in Uw armen is het stil
en er is niets wat ik nog zeggen wil,
maar in mijn hart weerklinkt een lied,
want U bracht daar Uw rust, inplaats van verdriet.

Ja, een ongekende intimiteit, Gods armen om mij heen, Zijn stem die mij vertroostte, Zijn tranen die samensmolten met de mijne, waarom? Omdat Hij Zich inleeft in ons, omdat Zijn verdriet net zo groot is als het onze. Hij kent ons door en door en alles wat wij meemaken beroert Zijn hart. Hij is blij als wij blij zijn, maar Hij heeft ook sámen met ons, verdriet. Wij zijn het die daar altijd weer een afstand scheppen door dingen te zeggen als: God waar bént U, net nu ik het zo moeilijk heb? We beseffen soms niet dat Hij altijd op dezelfde plaats te vinden is. Als Hij ver weg lijkt, dan ligt dat aan óns en niet aan Hem. Ik mocht bij Hem komen, Hij was slechts één fluistering bij mij vandaan. Aan Hem mocht ik mijn zorgen geven, in Zijn ogen zag ik ontferming en liefde, geweldig grote liefde, een liefde om stil en warm van te worden. Een liefde die moed gaf en kracht voor de toekomst.

Deze liefdevolle Vader God is het die ook vandaag Zijn armen uitstrekt naar jou, je mag er zomaar in wegschuilen.

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


7 + 4 =