Toen er nog geen mobiele telefoons waren, kon je alleen bereikt worden als je thuis was, of op je werk, in ieder geval moest je bij een telefoontoestel in de buurt zijn. Je kon niet zomaar overal bellen of gebeld worden. Voor mij werkte “het geloof” vroeger óók met dat principe. Het contact met de Here God, had je alleen op zondag, in de kerk of de samenkomst. Daar bad men samen en je hoorde verhalen en lessen uit de bijbel, best interessant, maar alleen voor de zondag. En echt persóónlijk contact met de Here had ik toen niet. Ik luisterde naar wat er over Hem gezegd werd, ik luisterde naar gebeden van andere mensen, want zélf hardop bidden?? No way!

Nu is dat anders, nu is het zo dat ik elke dag met Hem in contact ben, dat ik over alle dingen met Hem van gedachten wissel, dat het  eigenlijk een goede gewoonte is geworden om met de Here God in gesprek te zijn. En weet je wat zo mooi is, ik heb een “geestelijk mobieltje” ik ben áltijd en óveral te bereiken. Als de Here mij iets wil vertellen of laten zien, dan kan dat, ik ben in staat om Hem te horen, maar ook als ik Hém iets te melden heb, of ik heb Zijn hulp nodig, dan kan ik Hém zonder moeite meteen bereiken. Mooi is dat. En het maakt echt niet uit hoor, of je in de auto zit, of je loopt door een winkel, of je bent bij iemand op visite, overal kan de Here met je spreken en je op dingen attent maken, en dat is alleen maar fijn.

Vroeger heb ik geleerd dat het “telefoonnummer” van de Here was: Psalm 50:15: Roep Mij aan ten dage der benauwdheid, Ik zal u redden en gij zult Mij eren… Dat vind ik op zich wel een mooie tekst, en zéker een ware tekst, alleen vind ik het wel verdrietig dat wanneer je deze tekst alleen op deze manier gebruikt het er dan op neerkomt dat het om óns voordeel gaat. Zo van, als ik het moeilijk heb, dán zal ik maar eens tot de Here roepen.

Ik heb ooit eens een soort van mijn eigen “Psalm” gemaakt, een lied waarvan ik een klein stukje hier wil opschrijven:

Aan Uw voeten dier’bre Heer
kniel ik vol aanbidding neer,
en ik breng U al de liefde van mijn hart.
Ik heb U lief, U die mij kent,
omdat U mijn Vader bent
en elke dag met U is een hele nieuwe start.

Ik heb geen woorden genoeg om U te danken,
ik kan alleen maar zeggen: Groot bent U Heer.
Mijn hart is vol van liefde, vol van vreugdeklanken,
want U bent álles voor mij, voor U is alle eer.

Zomaar eens, zónder directe aanleiding, je liefde en je aanbidding neerleggen bij Hem, hóé blij zal Hij dáárvan worden? Laat er geen storing op de lijn komen maar houd hem te allen tijde open. En mócht je nu merken dat je bijv. een hele poos al geen “telefoontje” hebt gehad, dan zou ik zéker eens nagaan of er iets mis is. Oh ja, je “beltegoed” raakt nooit op, dus dáár kan het niet aan liggen.