Willekeurige bemoediging
  • Prachtig meisje!
    Vandaag is mijn jongste dochter jarig, onze Joyce is vandaag 28 jaar geworden. Ze was de laatste die het ouderlijk …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Nochtans.

Ha ha, dit is een grapje van mijn oudste broer. Ik doe veel dingen in overleg, dan vraag ik hem hulp of advies in praktische dingen en dan helpt hij me. Nu ben ik een poos terug al begonnen met het schrijven van mijn levensverhaal. Dat wil zeggen, gedeelten ervan want anders zou het boek wel érg dik worden. In ieder geval had ik hem gevraagd om al eens te kijken voor een leuke omslag en toen stuurde hij me dit……….. :-).

Ik weet het nog goed, ik was hier 13 jaar oud en het was kerstvakantie. Mijn opa en oma, van mijn vaders kant, waren op bezoek en ik “lag” daar met mijn oma domino te spelen. Mijn oma zat aan de andere kant, buiten beeld, ook op de grond. Als ik nu naar die foto kijk dan denk ik:nou-ou, dat ziet er niet eens zo slecht uit, valt me nog alles mee. Je denkt nu misschien dat ik een opschepper ben, haha, kan ik me voorstellen hoor, maar weet je, ik kan me uit mijn jeugd herinneren dat ik altijd naar andere meisjes keek en wilde dat ik er zo uitzag. Ik was als kind altijd al te dik en zo heb ik me ook altijd gevoeld. Maar als ik dan zóveel jaren later (wel 40) die foto terugzie dan zie ik er helemaal niet dik uit. De eerste keer dat ik hem weer zag was ik oprecht verbaasd dat ik er zo uitgezien heb. (ha,ha, wel met de nadruk op héb, want het duurde niet lang :-) Ook tijdens mijn huwelijk is dat beeld steeds weer bevestigd dat ik er niet uitzag en dat doet geen goed aan je zelfbeeld of je zelfvertrouwen hè? Het was pas een aantal jaren terug dat ik tot het besef kwam dat ik goed ben zoals ik ben. De Here God heeft mij gemaakt en ik mag blij zijn met mezelf. Ja, makkelijk gezegd maar wie is er nou écht helemaal zonder enig “maar” blij met zichzelf? Iedereen heeft denk ik wel iets waar hij of zij niet zo blij mee is, en dat is heel begrijpelijk. Toch heeft de Here God ons stuk voor stuk met zóveel liefde gemaakt en houdt Hij ontzaglijk veel van ons. Voor Hem is uiterlijk niet belangrijk, er staat nergens in de bijbel dat Hij naar ons uiterlijk kijkt, er staat wél dat Hij het hárt aanziet. Ons hart is belangrijk, we weten al dat we het moeten bewaren boven al wat te bewaren is en dat we niet alles zomaar naarbinnen moeten laten in ons hart. We mogen de goede dingen opnemen in ons hart en bovenal de liefde, de blijdschap en de kracht die God ons geeft, vasthouden en koesteren. We mogen Gods woord laten wortelen in ons hart en het ter hand nemen, elke dag opnieuw en zo een overwinnend leven leiden. Elke dag overwinning? Nou nee, er zijn ook weleens tijden dat het allemaal niet zo gemakkelijk gaat. Dan kunnen er dingen in ons leven gebeuren die ervoor zorgen dat we ons slap en leeg voelen. Maar toch is het zo dat er kracht is in het woord van God en wanneer wij dat gebruiken zullen we ervaren dat het uitwerkt in ons leven. Ach, ik weet het ook wel, soms heb je niet eens meer zin om ook maar iets te doen, altijd weer die strijd, houdt het dan nooit op? Nee, pas als we bij de Here mogen zijn in Zijn heerlijkheid zal de aardse strijd gedaan zijn, tot dan moeten we ons telkens weer bij elkaar rapen en toch maar weer het zwaard (het woord van God) ter hand nemen en de strijd aangaan, maar áls we dat doen dan mogen we óók de overwinning smaken.

Paulus schrijft in II Tim.4:7 : Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb mijn loop ten einde gebracht, ik heb het geloof behouden. Zo mogen ook wij onze loop ten einde brengen en ons geloof behouden.

Ik ben mijn verhaal dus nog aan het schrijven en ik ben al een aardig eind, maar of ik er ooit verder iets mee zal of kan doen weet ik nog niet, toch, als ik dan terugkijk in mijn leven, dan is het niet de pijn of het verdriet dat de boventoon voert, nee, dan zijn het de zegeningen die God geeft, dan is het de overweldigende liefde die ik elke dag opnieuw mag ervaren, die eruit springt. Ik wil, net als Paulus, aan het einde van mijn leven kunnen zeggen dat ik de goede strijd heb gestreden en het geloof behouden. Ik ben mijn verhaal begonnen met een klein voorwoordje en dat wil ik hier delen om een kleine indruk te geven:

“En dan op een dag, zomaar in één keer, ben je alles kwijt. Je man, je werk, je huis, je auto, je inkomen. Je huwelijk is over en jijzelf blijft achter met 4 kinderen in de leeftijd van 1 tot 6 jaar. Je was de vrouw van een man die landelijke bekendheid had gekregen door een televisieoptreden bij de EO in een programma van Feike ter Velde. Je was de vrouw van een man die, naar aanleiding van zijn getuigenis, een heel werk had opgestart dat eveneens nationale bekendheid genoot en waar er elke maand zo’n 1200 nieuwsbrieven de deur uitgingen naar mensen die het werk een warm hart toedroegen. We waren net verhuisd naar het oosten van het land en hadden daar een groot hotel ter beschikking gekregen om een opvangwerk te starten. Er waren vrijwillige medewerkers gekomen die veel hadden achtergelaten om te komen helpen, er waren opvanggasten in het huis en in één keer was dat alles kapot. Maar hoezo dan, hoe kon dat gebeuren?”

Ja, hoe dat kon gebeuren dat staat beschreven in het, nog onafgemaakte, verhaal en dat houden jullie dus nog even tegoed.

De titel die ik het verhaal wil meegeven is: “Nochtans”, en dit is naar aanleiding van een lied dat wij vroeger in de gemeente wel zongen en dat is gemaakt met een gedeelte van Habakuk in gedachten. Dit lied is in mijn leven van toepassing, ik kan me hierin terugvinden en ik bid dat eenieder dit mag weten en voelen want de Here God is er altijd, niets is voor Hem te zwaar of te moeilijk, Hij wil, kan en zál je helpen als je je vertrouwen op Hem stelt!

Al zou de vijgeboom niet bloeien,
geen opbrengst aan de wijnstok zijn,
dan zou mijn beker overvloeien
want Jezus schenkt mij vreugdewijn.
Al draagt ook de olijf geen vruchten,
ontbreekt het koren op het veld,
met Hem heb ik geen kwaad te duchten
die zelfs  mijn hoofdhaar heeft geteld.

Al loopt geen schaap meer in de weide
en staat geen rund meer in de stal,
toch zal ik mij Hem verblijden
die was en is en komen zal.
Hij maakt mijn voeten als der hinden
zodat ik op mijn hoogten treed.
‘k Zal mij aan Zijn beloften binden
en word met Zijn gezag bekleed.

Al kwellen ziekten, zorgen, machten,
ik zal ze met Gods woord verslaan.
Ik blijf Zijn beeld in mij verwachten
al klaagt de boze mij ook aan.
Nochtans, ja nochtans zal ik juichen,
de Here Here is mijn kracht,
en ied’re vijand zal zich buigen
voor Hem die alles heeft volbracht.

                                                                           N,a,v, Habakuk 3:17-19.

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail
  • Henny Boes.:

    Ingrid, ik heb er eens over nagedacht, was dat grote hotel soms in Balkbrug? Daar was namelijk de W I C gevestigd, wat wil zeggen ; Werkelijkheid is Christus.
    Alles wat ik lees duidt daar namelijk op.
    Verder vind ik het een geweldige cover wat je broer er van heeft gemaakt, en ben zeer benieuwd naar het vervolg.

    liefs Henny

  • Ingrid:

    Hoi Henny,

    Nee, ons hotel stond in Hellendoorn, maar ik ken inderdaad de WIC, wij hebben vroeger nog weleens daar in Balkbrug gelogeerd voor een paar dagen omdat de mensen die het toen runden, kennissen waren die we hadden leren kennen in Oostenrijk toen we voor de Oost Europa Zending bijbels gesmokkeld hebben. Die mensen werkten daar toen op de basis in Wenen.

    Ik ben al een poos bezig om mijn verhaal te schrijven maar hoewel ik al een heel eind ben moet ik nog wel een aardig stukje maar ik doe mijn best :-)

    Liefs,
    Ingrid.


+ 6 = 14