Een stukje liefde

Temidden van alle ellende wil ik vandaag eens een paar mooie dingen vertellen, dingen die er óók gebeuren. Dingen die we tegenkomen in het leven van alledag, kleine pareltjes die je zomaar kunt vinden.

Mijn zus was vorige week in de bloemenwinkel. Er was een meneer voor haar aan de beurt die daar in zijn werkkleding stond. Hij was klaarblijkelijk zo uit zijn werk naar de winkel gegaan. Hij zei tegen de verkoopster dat hij een mooi boeket wilde hebben. Hij vertelde ook de reden waarom. Hij zei: “Ik werk hier in de buurt en iedere dag zit er een oudere dame op het bankje (in de hof van het verzorgingshuis) die naar me zwaait als ik langs loop. Ze lacht ook altijd erg vriendelijk naar me. Vandaag liep ik weer langs haar en ze zwaaide net als altijd maar er was geen lach op haar gezicht. Nu wil ik graag een mooi boeket bloemen voor haar kopen om de lach weer terug op haar gezicht te brengen”. Hij kocht vervolgens een prachtig boeket, niet zomaar een bosje bloemen maar echt iets moois, en ging het haar brengen in de hoop er een lach voor terug te krijgen. wat een ontzettend lieve gedachte. Die man kende de vrouw niet eens en toch deed hij zoiets liefs, heel bijzonder.

Het zijn soms kleine dingen waar je iemand een groot plezier mee kunt doen. Wat mij in dit verhaal opviel was de opmerkzaamheid van deze man. Normaal gesproken als je langs iemand loopt die even naar je zwaait, zul je niet zo snel op iemands gezichtsuitdrukking letten denk ik. Maar deze man viel het op. Leuk is dat, een mooie eigenschap, en ik denk inderdaad dat de mevrouw er blij mee geweest is. Een stukje persoonlijke aandacht, iemand die er erg in heeft dat het je niet zo goed gaat.

Ik weet niet of deze man een kind van God is, maar het is wél Gods hartsgesteldheid die ik terugzie in het handelen van deze man. Omzien naar- en een daad van liefde doen voor-  die ander.

Een paar weken terug was er in diezelfde bloemenwinkel een kleine jongen, hij zal zo’n jaar of 7 à 8 geweest zijn. Hij zocht zelf een mooie bos bloemen uit en daarna wilde hij ook nog 2 losse bloemen hebben. Het boeket werd mooi voor hem ingepakt en de 2 losse bloemen wilde hij ook graag samen in een mooie verpakking. De verkoopster vroeg hem voor wie de bloemen waren, hij vertelde dat ze voor zijn moeder waren en de 2 losse bloemen waren voor zijn kleine zusje die 2 jaar oud was. De verkoopster vroeg of zijn moeder ervan af wist, maar de kleine jongen vertelde met stralende ogen dat het een verrassing was voor zijn moeder, hij had zelf geld gespaard en daarvan kwam hij de bloemen kopen. Mijn moeder was erbij toen hij de bloemen kocht en ze zag hem op zijn kleine fietsje weggaan. Zijzelf ging ietsje later weg en zag dat de jongen wat problemen had met de lange stelen van de bloemen die bijna tegen zijn spaken aangingen. Ze vroeg hem of ze hem kon helpen en is met hem meegereden tot in zijn straat. Daar nam hij de bloemen weer over en ging stralend het laatste stukje naar huis. Daar smelt je hart toch van? Wat zal die moeder blij geweest zijn. En ook nog zo lief voor zijn kleine zusje die 2 bloemen. Wat een heerlijk mannetje.

Ja, we leven in een wereld die steeds donkerder wordt, maar temidden van die wereld mogen we een stukje licht en blijdschap in de harten van mensen brengen. Zoals die man, of zoals die kleine jongen, we mogen ons ook aan deze dingen warmen als we ze zien, en daarnaast vind ik het zo’n troost dat we op reis zijn, op reis naar onze eindbestemming, ons Hemels Thuis. Toen mijn vader ernstig ziek was en we begrepen dat hij niet meer lang te leven had, heeft één van mijn broers een keer een dvd meegenomen met een prachtig lied erop van David Phelps. We hebben dat toen met elkaar zitten bekijken en beluisteren en het heeft zo’n diepe indruk bij me achtergelaten. Dagenlang bleef dat lied door mijn hoofd zingen. No more night, no more pain, geen nacht meer, geen pijn en geen tranen meer, maar een heerlijk vooruizicht om straks bij Vader God te mogen zijn. Wat een genade dat we dát mogen weten.  Kijk en luister en laat het je hart mogen verwarmen en het verlangen mogen opwekken naar die dag dat we daar onze intrede mogen doen, in dat Hemelse Huis.