Wanneer ik weleens zo door de omgeving loop met Simon dan zie ik echt schitterende huizen, vaak nog met prachtige tuinen eraan vast en dan zou je best ook wel zo’n mooi huis willen hebben. Nou ja, vroeger, nu niet meer hoor, ik heb natuurlijk een heerlijk huis waar ik dankbaar voor ben. Maar bij de aanblik van die mooie huizen kwam er wel een gedachte in mijn hart die mij zó aansprak. De bijbel zegt dat het de bedoeling is van de Here God, dat de Here Jezus in onze harten “woning kan maken”. En ineens zag ik het als het ware voor me, en dan zou ik wensen dat de Here Jezus bij me voorbij komt en zegt: “Kijk, daar in dát hart, dáár wil Ik nou graag wonen”. En dan denk je daar nog wat verder over na, en onherroepelijk komt dan óók de vraag, hoe ziet mijn hart eruit? Is dat een woning waar de Here Jezus met plezier kan wonen? Of is het een puinhoop?

Wanneer je een huis huurt of koopt waar al iemand gewoond heeft dan krijgt zo’n huis een nieuwe, inwonende eigenaar. En die eigenaar komt met zijn/haar eigen spullen en gaat dan bezit nemen van dat huis. Eerst wordt er geschilderd, behangen, schoongemaakt, en dan kan er ingericht worden. Hier komt het zitgedeelte, daar zetten we de bank, dáár zetten we de eethoek, we hangen nog een schilderijtje op en zo neemt de nieuwe eigenaar bezit van zijn huis. Bij de voordeur wordt de naam van de vorige bewoner weggehaald en die van de nieuwe bewoner erop geschroefd. En dan kun je helemaal blij zijn met zo’n nieuwe woning. En zó is óók de Here Jezus blij, met Zijn huisje, Zijn eigen plekje, in ons hart. En bij de éne was het een puinhoop, en moest er veel worden opgeruimd, bij de ander was het misschien wat netter en kon Hij er bijna gelijk in, voor Hem maakt dat niet uit, Hij is er geweldig blij mee. En toen ik me dát realiseerde deed me dat wel veel, ik werd er door ontroerd en het maakte me ook blij én nog meer gemotiveerd om mijn huisje zo schoon en mooi mogelijk te maken.

De Here Jezus wil in ons hart wonen, woning máken, stukje bij beetje wil Hij Zijn eigendommen binnen brengen en het een plaatsje geven, “vergeving” laten we dát maar op de plek zetten waar vroeger de “verbittering” stond. “liefde” ja, daar is ook al een mooi plaatsje voor gereserveerd, daar is namelijk nog een gat in de muur, daar heeft de verwerping huisgehouden, Ik plaats Mijn liefde daar, die is in staat om ieder gat te dichten. Kij daar nou, zie je die kale plek op de vloer? Daar hebben de voetjes vaak van ongeduld getrappeld, weet je wat, dát is nou een mooi plekje om Mijn vrede uit te spreiden. Ah, ja, de keuken, daar wordt het voedsel bereid, dáár breng ik Mijn wijsheid, zodat ieder “levend woord” ook op de juiste manier wordt opgediend. De slaapkamer, een plek om te rusten, dáár breng Ik Mijn warmte…….