Rom. 8:15:  Want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader.

Ik ga nog even door op het blogje van gisteren en de vraag van gisteren was of wij werkelijk zo vrij zijn als we gedacht hebben of dat er misschien toch wel een stuk van onze vrijheid verloren is gegaan?

Hier wordt gesproken over slavernij, maar wat is nou eigenlijk een “slaaf”? Een slaaf is een lijfeigene, en dit wordt er ook over gezegd: “Heel simpel gezegd is een slaaf iemand die niets over zichzelf te zeggen heeft en op ieder moment moet gehoorzamen aan de persoon die de baas over hem is.  Als slaaf ben je dus het eigendom van iemand en heb je niets in te brengen”. Het is goed om dit even in gedachten te houden.

Een slaaf zijn van, ver-slaafd zijn, het is hetzelfde. Als je aan “verslaving” denkt dan hebben we al snel een paar dingen in gedachten, maar er zijn zóveel verschillende verslavingen dat ik ze niet eens allemaal zou kunnen opnoemen hier, en stiekem denk ik dat de overgrote meerderheid van de mensen wel hier of daar een (kleine) verslaving heeft. Wat is nou eigenlijk de definitie van een verslaving? Dat is dit: Een verslaving wordt niet bepaald door datgene wat je doet, een verslaving wordt bepaald door datgene dat je niet kunt láten. Iemand die bijvoorbeeld graag een glaasje wijn drinkt en er misschien wel vaker eentje drinkt hoeft niet verslaafd te zijn, pas als hij/zij het niet meer kan laten is hij/zij verslaafd. En zo geldt dit voor alles wat we doen. Dit maakt het opsporen in ons eigen leven wel een stukje makkelijker hè? En misschien is het zo dat je kunt zeggen dat je absoluut geen enkele verslaving hebt en volledig in de vrijheid staat en leeft, dan vind ik dat geweldig en iets om enorm dankbaar voor te zijn! Mocht het echter zo zijn dat je toch over sommige dingen je twijfels hebt, probeer dan eens om een paar dagen datgene achterwege te laten wat je normaal iedere dag doet of gebruikt. Wanneer het je geen enkele moeite kost en het je gedachten niet in bezit neemt, je het dus gemakkelijk kunt laten, dan is er niets aan de hand. Wordt je er echter chagrijnig van, voel je je niet goed, wordt je erdoor aangetrokken of blijven je gedachten eromheen cirkelen, dan heb je wel een probleem.

Maar wat zegt de bijbel hier nou verder over en wat kun je ermee? Kun je er iets aan veranderen en is dat ook altijd nodig? want soms zijn de dingen misschien wel heel erg onschuldig. Morgen wil ik daar graag nog iets verder naar kijken. Dus, tot morgen