Gisteren was het dan zo ver, de eerste dag voor alleenstaanden, georganiseerd door st. AlleenSamen was een feit. Het aantal mensen dat zich had aangemeld was al boven verwachting voor zo’n eerste dag en we hebben er met heel veel verwachting naar uitgekeken. Gistermorgen waren we al vroeg aanwezig om nog de laatste hand aan de voorbereidingen te leggen en toen kon het losgaan. Wat mooi om te zien hoeveel mensen er belangeloos aan meegewerkt hebben, stuk voor stuk met een hart vol liefde voor de Here God en voor de medemens. En wat mooi om al die verscheidenheid te zien van de mensen die zich hadden aangemeld. Uit het hele land waren ze gekomen. “Elkaar ontmoeten” was het thema van de dag, niet in de zin van een “date” vinden, maar echt van hart tot hart elkaar ontmoeten en ik denk dat dat ook wel gelukt is. De mensen vonden elkaar, hebben met elkaar gesproken, we hebben fijn samen gezongen en men kon ook een workshop naar keuze bezoeken. Ikzelf ben bij de workshop van Edith Schouten gaan zitten, zij is bekend van de EO, heeft al vele boekjes geschreven, is op jonge leeftijd weduwe geworden waarna ze achterbleef met 6 jonge kinderen. Zij heeft zich in de achterliggende jaren meer en meer toegelegd op het thema rouw en rouwverwerking en geeft daar ook workshops en lezingen over. De dingen die zij vertelde waren heel erg herkenbaar. Op een gegeven moment werden er kleine groepjes gevormd en kon je met elkaar hierover verder praten. Ik zat in een groepje met vier mensen en dan hoor je de verhalen van pijn die diep in mensenlevens ingrijpt en ik was bewogen met deze mensen. Er zat een vrouw naast mij, ik weet haar naam niet maar haar verhaal heeft mijn hart geraakt en mijn gebed is voor haar en voor haar zoon waarover zij vertelde. Ze vertelde over haar zoon, hij wordt volgende maand 37, en ze zei dat ze over hem zoveel verdriet had, Dat ze ook eigenlijk in een rouwproces zat vanwege deze zoon. Hij had een vrij normale jeugd gehad maar hij had een ziekte waarvan ik de naam niet weet, maar deze ziekte was er de oorzaak van dat hij vanaf zijn twintigste helemaal verlamd is geraakt. Het was voor haar zo’n pijn en zo’n zorg want hoe zou zijn toekomst verder zijn, wat nou als er met haar iets gebeurde…

Het was de blik in haar ogen, het verdriet dat ondanks de dappere glimlach mijn hart raakte. Nu ik dit zo opschrijf wordt ik er weer door geraakt. Het is slechts één van de verhalen die ik gisteren gehoord heb en dan besef je hoeveel pijn en leed er is onder de mensen en hoe goed en fijn als er zo’n dag van ontmoeting is om deze dingen te delen met anderen en gelukkig was het een hele blije dag met mooie liederen, een leuke boodschap in een grappige verpakking, een heel gezellig diner met heel veel mensen en als afsluiting van de dag nog een praise avond, een dag om met veel dankbaarheid op terug te kijken.

Het verhaal van deze vrouw en ook de verhalen van anderen brengen deze morgen bewogenheid in mijn hart en mijn gebed is voor hen en dan in het bijzonder voor deze vrouw en haar zoon! Maar ieders pijn en verdriet is anders en net zo echt en moeilijk vaak en voor eenieder die deze dag met een verdrietig of bezwaard hart begint, eenieder die te maken heeft met pijn of zorgen die je hart zwaar maken wil ik dit gedicht opschrijven en ik bid dat je erdoor bemoedigd mag worden, moge de Here jou heel bijzonder zegenen vandaag!

Soms is het leven hard
Je voelt vanbinnen pijn,
Je hart kan dan zo eenzaam
en zo verdrietig  zijn.
Je vraagt je af: waarom,
je wordt zo moedeloos hiervan
en het liefste loop je weg
zo ver als je maar kan.

Wie kan je nog begrijpen,
luisterend naast je zijn,
wie is er fijngevoelig
en helpt je in je pijn?
Wie heeft nog écht ontferming,
nog echte liefde voor jou,
kun je nog vrienden vinden,
als je ze zoeken zou?

Er is een echte ware Vriend,
Zijn hart is warm en trouw.
Hij luistert heel aandachtig,
Hij houdt zoveel van jou.
Hij kent je hart volkomen
Hij ziet jouw pijn en nood,
Hij is met jou bewogen
Zijn liefde is zó groot.

Zijn armen waren uitgespreid,
vastgenageld en in pijn
hing Hij daar aan het kruis
waar niemand bij Hem kon zijn.
De wonden in Zijn lichaam
vertellen over jou
daarmee betaalde Hij de prijs
en bewees aan jou Zijn trouw.

kom maar, kom maar bij Mij,
zo klinkt ook nu Zijn stem,
Je twijfels en je pijn,
leg het maar neer bij Hem.
Laat toch je hart verwamen
door die Vriend die alles van je kent,
en kruip weg in Zijn armen,
daar waar je veilig bent.