Ik kwam deze tegen van een paar jaar terug en vond hem mooi om hem nog een keertje hier te delen.

En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Hebt geloof in God. Voorwaar Ik zeg u, wie tot deze berg zou zeggen, hef u op en werp u in de zee, en in zijn hart niet zou twijfelen, maar geloven dat hetgeen hij zegt geschiedt, het zal hem geschieden. Daarom zeg Ik u, al wat gij bidt en begeert, gelooft dat gij het hebt ontvangen, en het zal geschieden. Marcus 11: 22-24.

Eerst geloven en dán ontvangen… Dat is bijbels, maar de praktijk leert mij dat het veelal “eerst zien en dán geloven” is… Toch?

Als je voor vele duizenden euro’s schuld zou hebben en je verdient slechts een minimaal salaris, dan kan het heel goed zijn dat je denkt, dit komt nóóit meer goed. Ik verdien niet genoeg en ik krijg dit van mijn leven niet meer afbetaald. En dan op een dag komt er ineens een brief, met een officieel notariszegel erop en je maakt de brief open en daar staat dat je een erfenis hebt gekregen van 150.000 euro! Een ver familielid heeft jou dat bedrag nagelaten. Wat doe je dan? Denk je nog aan je schulden? Praat je er nog over? Welnee, in gedachten zijn die allang afbetaald en je bent al volop bezig om plannen te maken voor de rest van het geld. En ineens zijn daar zomaar je moeilijkheden veranderd in mogelijkheden. En je bent er vol van en je vertelt het aan iedereen die het maar horen wil. Maar je situatie is op dat moment nog helemaal niet veranderd, het geld is er nog niet, je hebt alleen maar die brief van de notaris…

Wij hebben een officiële brief van God gekregen! En daarin staan zoveel mogelijkheden, zoveel beloften, zoveel mooie vooruitzichten, maar zolang we nog zoveel over onze problemen praten geloven we niet in de mogelijkheden van God. Een spreekwoord zegt: waar het hart van vol is, daar loopt de mond van over, dus is het zo, dat waar onze mond over spreekt, daar is ons hart vol van! (soms is het heel leerzaam om eens naar jezelf te luisteren).

Is Gods brief minder te vertrouwen dan die van de notaris? Ik dacht het toch niet? Maar zolang je zegt: “ja….maar….” dan vind je klaarblijkelijk dat God jouw situatie niet goed kan inschatten en is er geen echt vertrouwen in je hart voor Hem.

Het is goed om onszelf én ook Gods woord, te onderzoeken en ons geloof en ons vertrouwen daardoor op te bouwen, en dan kunnen we ook elkaar opbouwen. En laten we vasthouden wat Paulus aan de Efeziërs schrijft in hoofdstuk 3, dat God bij machte is om oneindig veel meer te doen dan wij bidden of beseffen! 

Wat is de conclusie? God maakt alle dingen “mogelijk…heden”! Dus wanneer…?